زندگینامه سیمین بهبهانی
۱۳۰۶: ۲۸ تیر: تولد در تـهران در خـانه پدربـزرگِ مادری. پدر عباس خلیلی، نویسنده، پژوهنده، و مدیر روزنامه اقدام؛ مادر فخر عظما ارغون، نویسنده، شاعر، روزنـامه نگار، مترجمِ توانا از زبان فرانسوی، و آشنا به زبان های انگلیسی و عربی.
۱۳۰۹: جدایی پدر و مـادر.
به کودکستان امریکایی تـهران مـی رود.
۱۳۱۲: به مدرسه ابتدایی ناموس می پیوندد.
۱۳۱۷: گرفتن گواهینامه تحصیلی دبستان (گذراندن دوره شش ساله در پنج سال).
۱۳۱۹: گرفتن گواهینامه پایان دوره اول دبیرستان (گذراندن دوره سه ساله در دو سال).
۱۳۲۱: گرفتن گواهینامه پایان دوره دوم دبیرستان در رشته خانه داری که تـنها برای پیوستن به برخی از هنرستان ها و آموزشگاه های حرفه ای به کار می آمد.
۱۳۲۴: در مدرسه عالی مامایی نام می نویسد.
۱۳۲۵ اخراج از مدرسه مامایی به اتهام نشر مـقاله ایـ انتقادی از احوال ناهنجار مدرسه به روزنامه مرد امروز، حال آنکه «متهم» می گوید که «هنوز نمی دانم چه کسی آن مقاله را نوشته بود»./ اسفند: ازدواج با حسن بهبهانی، دبیر زبان انگلیسی.
۱۳۲۶: ۲۵ آذر ـ تـولّد اولیـن فرزند، علی.
۱۳۲۸: ۱۱ خرداد ـ پسر دوم، حسین، به دنیا می آید.
۱۳۳۰: اولین کتاب شاعر، سه تار شکسته، حاوی شعر و دو داستان کوتاه، منتشر می شود (انتشارات علمی)./ اولین دیدار با نیما یـوشیج.
۱۳۳۱: بـه علت نوشتن شعر «ناشناس» به پیشنهاد نیما، مدال بین المللی صلح می گیرد. مهدی اخوان ثالث از برندگان دیگر همین جایزه است.
۱۳۳۳: ۲۹ تیر ـ تولد دخترش، امید.
۱۳۳۴: با مجله امید ایـران هـمکاری مـی کند (سرپرستی بخش ادبی).
۱۳۳۵: انـتشار جـای پا، مـجموعه شعر (انتشارات معرفت).
۱۳۳۶: انتشار چلچراغ، مجموعه شعر (انتشارات امیرکبیر).
۱۳۳۷: به دانشکده حقوق وارد می شود (دانشگاه تهران)./ آ شنایی با منوچهر کوشیار، دانـشجوی حـقوق و بـعدها قاضی دادگستری.
۱۳۴۱: مرمر منتشر می شود: مجموعه شـعر (انـتشارات زوّار)./ دریافت دانشنامه حقوق در رشته قضایی.
۱۳۴۲: شرکت در جلسات ادبی انجمن ایران و امریکا به همراهی بـرخی دیـگر از شـاعران و نویسندگان معاصر فارسی (گشایش اولین جلسه با شعرخوانی سیمین اسـت).
۱۳۴۴: آغاز سرودن ترانه برای رادیو ایران. سفر به انگلستان. دیدار با اعضای انجمن قلم لندن.
۱۳۴۸: عضویت در شورای شـعر و مـوسیقی رادیـو ایران («شورای ترانه») به همراهی شاعرانی مانند هوشنگ ابتهاج (سایه)، نـادر نـادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی، و فریدون مشیری./ جدایی از همسر.
۱۳۴۹: ازدواج با منوچهر کوشیار.
۱۳۵۰: کشف وزن های تازه و اولیـن تـجارب شـاعر در کاربرد آنها در غزل فارسی.
۱۳۵۲: رستاخیز منتشر می شود، با پیشگفتاری تشریحی: اولیـن «مـانیفست» غـزل نوآیین فارسی (انتشارات زوّار). اولین غزل با وزن تازه در این مجموعه منتشر می شود: «از بـوته خـوشبوی گـلپر».
۱۳۵۸: ایراد اولین بیانیه جامع درباره «حقوق زن ایرانی پس از انقلاب ۵۷» در جلسه عمومی کانون نویسندگان ایران (سـه شـنبه، ۱۲ تیر)، که طیّ دو شماره پیاپی در هفته نامه جمهوری (۱۹ و ۲۶ تیر همان سال) به نـشر درمـی آیـد.
۱۳۶۰: انتشارات خطّی ز سرعت و از آتش، مجموعه ای از غزل با ۲۱ وزن بی سابقه (انتشارات زوّار).
۱۳۶۲: ارژن، نوه هشت سـاله سـیمین، بر اثر سرطان خون می میرد و در امامزاده طاهر به خاک سپرده می شـود. دشـت ارژن، مـجموعه ای از غزل های نوآیین شاعر، با حدود سی و هشت وزن بی سابقه ــ علاوه بر اوزان خطّی ز سرعت و از آتـش- بـه نشر درمی آید (انتشارات زوّار).
۱۳۶۳: همسر او، منوچهر کوشیار، از بیماری قلبی درمی گذرد. او را هـم در امـامزاده طـاهر، نزدیک ارژن، به خاک می سپارند.
۱۳۶۸: انتشار درباره هنر و ادبیات (جلد ششم)، مصاحبه مفصل نـاصر حـریری بـا سیمین بهبهانی: اولین اثر سیمین پس از ممنوعیتی شش ساله (کتابسرای بابل).
۱۳۶۹: گزینه اشعار سیمین- که، پس از چهار سال، در ۱۳۶۷ اجازه چاپ گرفته بود- دو سال پس از چاپ، بـا حـذف شماری از سروده ها، در دسترس قرار می گیرد (انتشارات مروارید)./ سفر به ایـالات مـتحد برای شرکت در کنفرانس مِسا (MESA). حضور در یازده دانـشگاه ایـالتی و اجـرای برنامه های شعرخوانی و سخنرانی برای ایرانیان. (در سـال هـای بعد، تعداد سفرهای فرهنگی سیمین به بیش از بیست و شمار سخنرانی ها و شعرخوانی هـای او تـقریباً به صد می رسد.)
۱۳۷۰: انـتشار هـمزمان هفت کـتاب سـیمین بـهبهانی – جای پا، چلچراغ، مرمر، رستاخیز، خطّی از سـرعت و از آتـش، دشت ارژن، و آن مرد، مرد همراهم [سوگنامه همسر]- پس از ممنوعیتی هفت ساله، و البته بـا حـذف و تعویض پاری از غزل ها و بندها و بـیت ها و عبارت ها (انـتشارات زوّار).
۱۳۷۱: کـاغذین جامه (مجموعه شعر) منتشر مـی شـود (انتشارات زمانه، سن حوزه).
۱۳۷۲: پاییز ـ انتشار ویژه نامه سیمین بهبهانی (نیمه دیگر، دانـشگاه کـلمبیا).
۱۳۷۳: ترجمه فارسی شاعران امروز فـرانسه، نـوشته پی یـر دو بوادفر (Pierre de Boisdeffre)، به نـشر درمـی آید (انتشارات علمی و فـرهنگی).
۱۳۷۴: انـتشار یک دریچه آزادی، مجموعه شعر (انتشارات سخن)؛ عاشق تر از همیشه بخوان، گزینه غزل های سـنّتی (انـتشارات مروارید)؛ و کولی و نامه و عشق، گزینه غـزل هـای نوآیین (نـشر چـشمه
1375: با قلب خود چه خریدم؟، مجموعه داستان و خاطره، در لوس آنجلس (شرکت کـتاب) و پس از چـندی، با حذف شماری داستان و یادواره، در تـهران (انـتشارات سـخن) مـنتشر مـی شود.
۱۳۷۷: جای پا تـا آزادی، بـرگزیده ای از شش کتاب در یک مجلّد، منتشر می شود (انتشارات نیلوفر)./ نگاره گلگون، مجموعه دو کتاب: – کاغذین جامه و افـزوده هـا- در لوس آنـجلس به همت شرکت کتاب منتشر می شـود./ ۵ تـیر: بـنیاد جـهانی پژوهـش هـای زنان سیمین بهبهانی را به عنوان زن سال برمی گزیند و از او تقدیر می کند./ مهر: انتشار ویژه نامه دفتر هنر، شماره ۱۰ (نیوجرسی)، حاوی گفتارهای فراوان درباره شاعر.
۱۳۷۸: یاد بعضی نـفرات عرضه بازار نشر می شود: مجموعه ای از نقد و یادواره و گفت وگو (انتشارات البرز)./ از سال های آب و سراب، گزینه ای از مجموع سروده های شاعر، به همت انتشارات سخن منتشر می شود./ اعـطای جـایزه لیلیان هیلمن/ داشیل هامت به توسط سازمان
نظارت بر حقوق بشر (Human Rights Watch) به سیمین./ A Cup of Sin منتشر می شود: ترجمه ۱۰۳ شعر به زبان انگلیسی به کوشش خانم دکتر فرزانه میلانی و آقای دکـتر کـاوه صفا، و با پیشگفتاری از آقای مایکل بیرد (انتشارات دانشگاه سیراکیوز)./ سازمان جهانی حقوق بشر در برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی (Carl von Ossietzky) را به سیمین بهبهانی اهـدا مـی کند. / آ وا (پژواک شعر و ادب)، شماره ۹-۸، ویژه سـیمین بـهبهانی، منتشر می شود (مالمو، سوئی). کانون نویسندگان ایران در سوئد، با همکاری انجمن قلم آن کشور، مراسم بزرگداشت سیمین را برگزار می کند./ سفر به کپنهاگ بـه دعـوت انجمن قلم دانمارک. خـانم اولا (Ula)، بـازیگر تئاتر آن کشور، ترجمه شعر های سیمین بهبهانی را می خواند.
۱۳۷۹: انتشار یکی مثلاً این که، مجموعه شعر (انتشارات البرز)./ انتشار کلید و خنجر، مجموعه داستان و خاطره (انتشارات سخن)./ ترجمه آلمانی ۱۰۲ شـعر سـیمین در کتابی با عنوان Jenseits von Worten (آن سوی واژه ها) به ترجمه آقای بهرام چوبینه و خانم جودیت وست و با کوشش نشر نیما منتشر می شود (اسن، آلمان).
۱۳۸۲: انتشار مجموعه اشـعار سـیمین بهبهانی، مـجموعه شعر (مؤسسه انتشارات نگاه).
۱۳۹۰ انتشار زندگینامه خودنوشت با مادرم همراه
۱۳۹۲ برنده جایزه بین المللی شعر «یانوش پانـونیوش» از کشور مجارستان
۱۳۹۲: شرکت در شب «ه. الف. سایه»، صد و سی و هفتمین شب از «شـب هـای بـخارا»
۱۳۹۳ درگذشت در تاریخ ۲۸ مرداد (بیمارستان پارس تهران).
منبع: شماره 101 نشریه بخارا
