آمیبیازیس یا کولیت ناشی از آمیب چه علائمی دارد؟

کولیت آمیبی: کولیت آمیبی ۳ ویژگی مهم دارد که آن را از سایر عفونت‌های روده‌ای افتراق می‌دهد:

١- تب کمتر

۲- مدفوع با نوتروفیل کم

۳- مدفوع هم مثبت

عفونت‌های بی‌علامت: بیشتر عفونت‌های آمیبی به صورت دفع بی‌علامت کیست هستند. حتی در مناطق به شدت آندمیک، بیشتر بیماران دارای آنتاموبا دیسپار هستند.

کولیت آمیبی علامتدار: ۲ تا ۶ هفته پس از خوردن کیست آنتاموبا هیستولیتیکا ایجاد می‌شود. درد قسمت تحتانی شکم و اسهال خفیف علائم اولیه هستند. سپس Malaise، کاهش وزن، درد منتشر قسمت تحتانی شکم و کمردرد رخ می‌دهد.

درگیری سکوم می‌تواند علائمی شبیه به آپاندیسیت حاد به وجود آورد. مدفوع دفع شده بیشتر از خون و موکوس تشکیل شده و مواد دفعی آن کم است.

آسیب به روده کوچک در جریان آمیبیازیس موجب سوء تغذیه و کاهش رشد در ۲ سال اول زندگی می‌شود؛ لذا کودکان مبتلا به آمیبیازیس ممکن است دچار سوء تغذیه و کاهش رشد شوند.

مصرف کورتیکواستروئید شانس ایجاد عفونت فولمینانت را افزایش می‌دهد، به همین دلیل نباید در کولیت‌های آمیبی، کورتیکواستروئید تجویز شود.

آبسه آمیبی کبد: شایع‌ترین عفونت خارج رودهای آنتاموبا هیستولیتیکا، آبسه آمیبی کبد است. تب، درد در RUQ، تندرنس روی کبد و پلورال افیوژن سمت راست مهم‌ترین تظاهرات آبسه آمیبی کبد هستند.

تشخیص:

تشخیص قطعی با مشاهده تروفوزوئیت‌های آنتاموبا هیستولیتیکا در آزمایش مدفوع که خون بلعیده‌اند می‌باشد.

وجود تروفوزوئیت‌های خونخوار (حاوی RBC) موجب اثبات تشخیص می‌شود. چون تروفوزوئیت‌ها سریعا توسط آب، خشکی یا باریوم از بین می‌روند باید حداقل ۳ نمونه مدفوع تازه گرفته شود.

تروفوزوئیت‌ها ممکن است با نوتروفیل‌ها اشتباه شوند.

درمان:

اکثر افراد بی‌علامت که کیست دفع میکنند حامل آنتاموبا دیسپارمی باشند. در این مواد درمان لازم نیست.

درمان ناقلین بیعلامت کیست آنتاموبا هیستولیتیکا با داروهای زیر صورت می‌گیرد الف) بدوکینول به مدت ۲۰ روزیا ب) پارامومایسین به مدت ۱۰ روز

درمان کولیت آمیبی به قرار زیر است: الف) مترونیدازول ۷۵۰mg خوراکی یا وریدی ۳ بار در روز به مدت ۵ تا ۱۰ روز یا تینیدازول به مدت ۳ روز ب) به همراه یکی از عوامل داخل رودهای (بدوکینول یا پارامومایسین) ٣- مترونیدازول داروی انتخابی برای آبسه آمیبی کبد است.