بیماری لپتوسپیروز چیست؟ – علایم، تشخیص و درمان
در هر بیماری که از سفر به مناطق آندمیک لپتوسپیروز برگشته است و سابقه‌ای از فعالیت‌های تفریحی آبی یا تماس مخاطی و پوستی با آب یا خاک آلوده دارد، باید به لپتوسپیروز شک کرد.
حیوانات آلوده در برکه‌ها، ادرار می‌کنند، ادرار آلوده موجب انتقال بیماری می‌شود.
لپتوسپیروز یک بیماری حیوانی است که توسط اسپیروکتی به نام لپتوسپیرا ایجاد می‌شود. لپتوسپیراها به شکل مارپیچ و باریک و به شدت متحرک هستند. برای مشاهده لپتوسپیراها باید از میکروسکوپ Dark field پس از رنگ آمیزی بافت با نقره استفاده نمود.
مخزن: جوندگان و به ویژه موش‌ها مهمترین مخزن لپتوسپیروزهستند.
انتشار فصلی و منطقه ای: لپتوسپیروز انتشار جهانی دارد ولی بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر رخ می‌دهد. شیوع آن در آقایان بیشتر است. در تابستان و پاییز میزان بروز آن به پیک خود می‌رسد. این افزایش بروز در مناطق گرمسیر در فصول بارندگی می‌باشد.
تظاهرات بالینی:
تب، سردرد، قرمزی ملتحمه (Conjunctival Suffusion)، درد عضلانی، زردی خفیف و راش‌های ماکولوپاپولر اریتماتو و هموراژیک از علائم اصلی لپتوسپیروز هستند
سندرم Weil ‘ s: تریاد اصلی سندرم Weil ‘ s که نوع شدید لپتوسپیروز است، عبارتند از ۱- خونریزی ٢- زردی ۳- آسیب حاد کلیه
یافته‌های آزمایشگاهی:
ترومبوسیتوپنی یکی از یافته‌های کاراکتریستیک در لپتوسپیروز می‌باشد. یافته‌های آزمایشگاهی کمک‌کننده به تشخیص عبارتند از ۱- ترومبوسیتوپنی (پلاکت کمتر از ۱۰۰۰۰۰): لذا در این بیماری، پتشی و خونریزی در قلب، ریه، مجرای گوارشی، عضلات، پروستات، بیضه و مغز (خونریزی ساب آراکنوئید) رخ می‌دهد.
علت ترومبوسیتوپنی در این بیماران، مصرف پلاکت‌ها می‌باشد.
٢- لکوسیتوز با شیفت به چپ به همراه افزایش ESR و CRP
٣- افزایش متوسط CPK ۴- افزایش بیلی روبین سرم ولی افزایش ALT و AST و ALK – P معمولا متوسط می‌باشد.
۵- یافته‌های حاکی از درگیری کلیوی عبارتند از الف) وجود کست‌های لکوسیت، اریتروسیت. هیالین و گرانولر در سدیمان ادراری ب) پروتئین‌آوری خفیف در بیماری خفیف ج) ازوتمی در بیماری شدید
اتلاف منیزیوم از طریق ادراریک یافته منحصربه فرد در نفروپاتی ناشی از لپتوسپیروز می‌باشد.
تشخیص:
در ۵ روز اول ابتلا به لپتوسپیروز بهترین روش تشخیص، PCR است ولی بعد از ۵ روز اول بهترین شیوه تشخیص، روش سرولوژیک و به کمک تست MAT می‌باشد.
درمان:
درمان لپتوسپیروز خفیف با کمک داروهای زیر است: داکسی سیکلین، آمپی سیلین و آموکسی سیلین. آزیترومایسین هم مؤثر می‌باشد.
داروی انتخابی برای لپتوسپیروز شدید، پنی سیلین می‌باشد.
پیش آگهی:
عواملی که موجب پیش آگهی بد می‌شوند، عبارتند از: ١- سن بالا ٢- خونریزی ریوی ٣- سندرم Weil ‘ s
کموپروفیلاکسی: کموپروفیلاکسی لپتوسپیروز با داروهای داکسی سیکلین یا آزیترومایسین انجام می‌شود. در زنان حامله و کودکان، آزیترومایسین داروی انتخابی است.