با مصوبه مجلس تعرفه وارادات گوشیهای موبایل به اصطلاح لوکس بالای 600 دلار، افزایش مییابد
معمولا این ماهها و این چند ساله، خبری مبنی بر ارزان یا مناسب شدن قیمتها یا کیفیت خدمات نداشتهایم و این روند همچنان ادامه دارد.
امروز خبرگزاریهای اعلام کردند که، تعرفه واردات گوشیهای موبایل بالای 600 دلار بیشتر شده و از 6 درصد به 12 درصد افزایش خواهد یافت.
ما هنوز جزئیات این خبر را نداریم، اما انتظار میرود که که در بخش گوشیهای پرچمدار و حتی نیمه بالایی گوشیهای میان رده، خریداران ایرانی مجبور شوند که چند میلیون تومانی بیشتر بپردازند.
جای شکرش باقی است که آستانه قبلی که قرار بود اجرایی شود و طبق آن گوشیها و تبلتها بالای 300 دلار مشمول همین طرح میشدند، نهایی نشد.
اما این مصوبه چه تاثیری روی بازار فناوری و همچنین ذوق و شوق کاربران گوشیباز و علاقهمند به فناوری خواهد داشت؟
تاثیر کوتاه مدت افزایش تقاضا برای خرید گوشیهای پرچمدار فعلی تا قبل اجرایی شدن طرح خواهد بود. البته گمان میرود که فروشگاههای آنلاین و آفلاین خیلی زود به این خبر واکنش نشان بدهند و آنچنان که انتظار میرود به صورت قطرهچکانی گوشی عرضه کنند. امیدواریم این طور نشود. در فرصت باقیمانده هم انتظار میرود که ورود گوشیهای مسافری مضاعف شود.
اما برای بررسی تاثیر میان مدت و نیز بلندمدت چیزهای دیگری را باید وسط بکشیم.
مسئله اینجاست که آیا واقعا در دنیای امروز گوشیهای بالای 600 دلار لوکس هستند؟
جالب است که هنوز هم برخی گوشیهای پرچمدار سابق، با این یک سال یا بیشتر از عرضهشان گذشته، در حد بحرانی همین 600 دلار قرار دارند. اگر به فروشگاه آنلاین آمازون تشریف ببرید میبینید که گوشیهایی که الان دیگر با توجه به مدلهایی جدید از طیف پرچمدار به طیف بالایی گوشیهایی میان رده، تنزل مقام یافتهاند، قیمتی بین 600 تا 750 دلار دارند.
پیکسل 5 – نوت 20 – اس 20 سامسونگ – وان پلاس 8 پرو – وان پلاس 8T، نوت 10 پلاس، هواوی P30 PRO
حالا بسته به زمان و فروشگاه کمی ارزانتر یا گرانتر …
برای قشر دارا و مرفه، مسلما پرداخت چند میلیون تومان بیشتر، مشکل خاصی نیست. حتی شاید برخی از دسترسناپذیرتر شدن این گوشیها برای قشر متوسط هم به صورت متناقض خوشحال هم بشوند.
در چند سال اخیر که کلا قشر متوسط در جامعه ما، تحلیل رفت، بسیاری از امیدها و پتناسیلها هم نیست شدند و به محاق رفتند.
در واقع گوشیها، برای قشر متوسط روزنهای هستند که هنوز خود را در جامعه جهانی بپندارند. یک دهه پیش را تصور میکنم، آن زمان که با فاصله نسبتا کمی از رونمایی گوشیها، قشر متوسط هم میتوانستند آنها را تهیه کنند.
برای خود من در آن زمان، شخصا بیش از آنکه امکانات گوشی مطرح باشد، هیجان عمده این بوده که مثلا به فاصله کوتاهی، حتی زیر یک ماه از زمان نوشتن پست رونمایی آیفون، همان گوشی را در دستان خود لمس میکردم. یک حس خوب بودن در جامعه جهانی و در خط فناوری.
اما چه کنیم که مدتهاست، همین فناوریهای ساده قابل انتقال، از شایستهترین قشری که عاشقش بودند، دریغ شده و ظاهرا ماجرا همچنان ادامه خواهد داشت.
دستکم مدلها بیسیک آیفون یا سامسونگ، چیز لوکسی نیستند. تا چند صباح میشود از خیر لنزهای متعدد گوشیهای جدید یا صفحات لبه تا لبه آنها گذشت و آنها را چندان کاربردی ندانست. اما این زمان پرهیز هم حدی هم دارد و گوشیهای در دست قشر قابل توجهی از جامعه در حال باستانی شدن هستند!
سابق بر این شاید من به شما روحیه میدادم که تا زمانی که از گوشی استفاده درستی کنید، شاید تفاوتی بین یک گوشی میانرده حتی نیمه پایینی، با گوشی پرچمدار نباشد. اما همین گزاره هم تنها در صورتی درست که مواد محتوایی خام مصرفی گوشی، یعنی همان اینترنت با سرعت و کیفیت خوب و بهایی ارزان برای همه در دسترس باشند که در این بخش هم با توجه به اخبار این چند روزه و تحولات این دو سه ماهه، چیزهایی خوبی برای گفتن نداریم.
به هر حال آرزو میکنیم که سال 1400 سالی برونرفت از این محدودیتها باشد و فراتر از گوشیها که تنها بهانه و ابزار هستند، شادی و امید را میان توده مردم حس کنیم.