چرا سینه‌ام خس خس می‌کند؟ علت‌های خس خس سینه و درمان آن
خس خس سینه علامت مشخصه آسم است. آسم حساسیت بیش از حد شش هاست که باعث التهاب و انقباض مجاری هوایی می‌شود. این مجاری نازک می‌شوند و انقباض ماهیچه‌ها آنها را بیشتر می‌فشارند و این فشردگی دوگانه تنگی نفس می‌آورند.
مبتلایان به آسم همیشه خس خس سینه ندارند. خس خس نیاز به یک آغازگر دارد. ولی اگر مجاری خیلی حساس باشند، آغازگر برای آن فراوان است.
بوی هر چیزی بخارهای مختلف، دود سیگار، عطر، حتی بوی توالت – می‌تواند در افراد مبتلا به آسم ایجاد خس خس کند. همچنین کار طولانی در محیط باز بافت نایژه‌ها را خشک کرده و ماهیچه‌های صاف اطراف آنها را منقبض می‌کند. آلرژی، عفونت، و تنش‌های روانی را هم به این آغازگرهای خس خس اضافه کنید.
اما همه خس خس‌ها مربوط به آسم نیستند. عفونت‌های ساده، مثل سرماخوردگی، یا ویروسی، مثل سینه پهلو، مجاری هوایی را پر از ترشحات مخاطی کرده و بدون هیچ سابقه آسم ایجاد خس خس می‌کنند. ترشح زیاد مخاط در برنشیت مزمن مجاری تنفسی را منقبض کرده و همراه با تنگی نفس خس خس هم می‌سازد. همچنین خس خس می‌تواند نشانه وجود آمفیزم باشد که تخریب حبابچه‌های هوایی شش هاست.
خس خس آسم، آمفیزم، و برنشیت مزمن معمولا در هنگام بازدم است. وجود خس خس در هنگام دم معمولا به علت انسدادی در بخش فوقانی مجاری تنفسی است.
در واقع، هر عفونت یا تورم حنجره یا نای می‌تواند تنفس را صدادار کند که آن را خرخر می‌نامند. وارد شدن چیزی در مجرای تنفسی هم این حالت را به وجود می‌آورد. علت هر چه باشد، خرخر همیشه یک زنگ اخطار است و مراقبت فوری پزشکی را لازم دارد.
گاهی علت اصلی خس خس گرفتاری مجاری تنفسی نیست. مثلا ضعیف کار کردن قلب باعث جمع شدن مایع در شش‌ها می‌گردد که مجاری را می‌بندد و ایجاد خس خس می‌کند. به علاوه، وقتی نفس می‌کشید، هوا به آب برخورد کرده و صدای غل غلی ایجاد می‌کند که پزشکان آن را رال می‌نامند. می‌دانید چگونه می‌توانید خس خس بیماری قلبی را تشخیص دهید؟ از روی وجود تورم در پاها.
خس خس سینه – چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
خس خس با تنگی نفس، تنفس سریع، یا سرفه و خلط همراه است. سابقه بیماری قلب یا درد قفسه سینه وجود دارد یا پاها ورم کرده‌اند.
سابقه آسم وجود ندارد. آسم وجود دارد و برای جلوگیری از حمله خس خس سینه هر چند ساعت یک بار باید داروی گشادکننده نایژه استفاده کنید.
درمان خس خس
اگر دچار خس خس شده‌اید، فکر نکنید که سوت زدن خودکار را یاد گرفته‌اید. این مسئله مهمی است. اگر آسم ندارید و سرما هم نخورده‌اید، فورا به پزشک یا یک مرکز درمانی مراجعه کنید، مخصوصا اگر خس خس در هنگام دم باشد.
سرفه کنید. اگر خس خس با چند سرفه پاک‌کننده مجرای تنفس از مخاط از بین برود، احتمالا دچار سرماخوردگی یا عفونت ویروسی شده‌اید. رنگ مخاط شدت بیماری را تعیین می‌کند. مخاط زرد معمولا نشانه عفونت باکتریایی است و ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک داشته باشید.
قهوه بخورید. نوشیدن دو فنجان قهوه کافئین دار خس خس ناشی از آسم را آرام می‌کند. و اگر تصمیم به رفتن نزد پزشک به خاطر خس خس نامعلوم دارید، خوردن یک نوشابه کوکادار یا یک فنجان قهوه برای اینکه بدانید خس خس آرام می‌شود یا نه ضرری ندارد.
التهاب شش را درمان کنید. چند داروی مؤثر در درمان خس خس ناشی از آسم وجود دارد که پزشک آنها را تجویز می‌کند. ضدحساسیت کرومولین سدیم و کورتیکوستروئید استنشاقی عمده‌ترین داروهای کاهش التهاب مجاری تنفسی هستند. اما نتیجه درمان فورا دیده نمی‌شود. این یک درمان تدریجی است و کورتیکوستروئید به کاهش التهاب و تحریک آسم کمک زیادی می‌کند.
نای را گشاد کنید. داروهای گشادکننده نای باعث شل شدن فوری ماهیچه‌های آن در هنگام آسم می‌شوند. این داروها برای گشاد کردن مجاری هوایی در آمفیزم و برنشیت مزمن نیز از کورتیکوستروئیدها مؤثرترند.
از حمله آسم پیشگیری کنید. استفاده به موقع دارو را درست به خاطر بسپارید. اگرخس خس شروع شود، وحشت نکنید، حالا می‌دانید چه باید بخورید.
داروهای دیگر را دور بریزید. به خاطر عوارضی مثل بالا بردن فشار خون، تندی نبض، و تپش قلب، پزشکان تمایلی به استفاده از داروهای بدون نسخه در درمان خس خس ندارند. اگر می‌دانید که آسم دارید می‌توانید از افشانه‌های آدرنالین استفاده کنید.
اگر وجود آسم تشخیص داده نشده است، سعی نکنید با داروهای بدون نسخه خوددرمانی کنید. وقت را هدر ندهید و فورا در جستجوی درمان طبی باشید. شما نمی‌دانید علت خس خس چیست و تأخیر ممکن است خطرناک باشد.
