منظور از اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD در کودکان چیست؟

علت

ADHD یک بیماری مولتی فاکتوریال است که عوامل ژنتیکی، عصبی و محیطی در ایجاد آن نقش دارد.

میزان توارث ADHD بالا بوده و شیوع در بستگان درجه اول بیشتر است.

اپیدمیولوژی: ADHD در پسر‌ها، ۲ تا ۶ برابر شایعتر می‌باشد.

شیوع بیشتر در پسر‌ها به ویژه در نوع Hyperactive impulsive و نوع مرکب مشاهده می‌گردد.

چون دختر‌ها اغلب با علائم بی‌توجهی مراجعه می‌نمایند یا ADHD در آن‌ها تشخیص داده نمی‌شود و یا با تأخیر تشخیص داده می‌شود.

برای تشخیص ADHD باید:

1- چند علامت تا قبل از ۱۲ سالگی ایجاد شده باشند.

۲- علائم بیشتر از ۶ ماه ادامه یابند.

۳- موجب اختلال آشکار در حیطه‌های تحصیلی، شغلی و اجتماعی شود.

۴- دیگر اختلالات روانی Rule out شده باشد.

۵- علائم ADHD حداقل باید در ۲ محیط رخ دهند؛ مثلا خانه و مدرسه

تشخیص اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD

تشخیص ADHD، بالینی و براساس شرح حال از خانواده، معلم و خود بیمار می‌باشد.

ارزیابی‌های پاراکلینیک:

جهت Rule out، تشخیص‌های افتراقی ADHD باید اقدامات زیر انجام شوند:

۱- تست‌های عملکردی تیروئید ۲- سنجش سطح سرب خون ۳- مطالعات ژنتیکی ۴- غربالگری آنمی ۵- تصویربرداری از مغز

بیماری‌های همراه: در ۶۰٪ از مبتلایان به ADHD بیماری‌های همراه وجود دارند که عبارتند از: اضطراب، اختلالات یادگیری، اختلالات گفتاری، تیک، بیماری‌های لقی، مشکلات هماهنگی، اختلال Oppositional defiant، سندرم X شکننده و سندرم تورث

درمان اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD

ADHD یک بیماری مزمن است، لذا ابتدا باید به والدین و کودک، آموزش داده شود.

رفتاردرمانی (Behaviroal): هسته اصلی درمان ADHD در تمام سنین کودکان، رفتار درمانی است. رفتار درمانی به ویژه در کودکان قبل از سنین مدرسه، بهترین انتخاب است.

دارودرمانی

۱- دارو‌های محرک شامل متیل فنیدیت یا ترکیبات آمفتامین، دارو‌های خط اول درمان دارویی ADHD هستند. انواع آهسته رهش و طولانی اثر معمولا ترجیح داده می‌شوند.

۲- دارو‌های غیرمحرک مانند آتوموکستین (مهارکننده برداشت نوراپی نفرین)، گوانفاسین؟ یا کلونیدین (آلفا آگونیست) در موارد زیر به کار برده می‌شوند:

الف) زمانی که بیمار به دارو‌های محرک پاسخ نمی‌دهد. ب) انتخاب خانواده به دلیل نگرانی از سوء مصرف به دارو‌های محرک ج) در صورت کنتراندیکه بودن دارو‌های محرک

عوارض جانبی دارو‌ها: عوارض جانبی دارو‌ها، شایع بوده به طوری که در بیماران رخ می‌دهد و در ۱۵٪ بیماران موجب تعویض یا قطع دارو می‌شود.

عوارض جانبی دارو‌های محرک عبارتند از: کاهش اشتهاء، اختلالات خواب و بیماری‌های قلبی

در بیمارانی که دارو‌های محرک مصرف می‌کنند باید غربالگری بیماری‌های قلبی از طریق شرح حال و معاینه صورت گیرد.

علائم گوارشی از عوارض آتوموکستین هستند.

Sedation عارضه آلفا آگونیست‌ها می‌باشد.

عوارض: عوارض ADHD عبارتند از: افت تحصیلی، مشکل در روابط بین فردی و اعتماد به نفس پایین. همچنین در نوجوانان مبتلا به ADHD که درمان نشده‌اند رفتار‌های پرخطر بیشتر است. نکته جالب توجه اینکه در صورت درمان ADHD شانس اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف مواد، کاهش می‌یابد.

پیشگیری

1- ایجاد محیط آرام

۲- انجام فعالیت‌های متناسب با سن که نیاز به توجه و تمرکز دارند.

۳- محدود کردن تماشای تلویزیون و بازی‌های کامپیوتری که نیازمند پاسخ سریع دارند.

علائم و نشانه‌های اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD

علائم بی‌توجهی و توجه نکردن به جزئیات و اشتباهات ناشی از بی‌دقتی و گوش ندادن به صحبت‌هایی که وی را مخاطب قرار می‌دهد

فراموشی فعالیت‌های روزانه

حواس پرتی

فقدان توجه طولانی در هنگام فعالیت‌ها

تمام نکردن تکالیف مدرسه

اختلال در سازماندهی وظایف و فعالیت‌ها

علائم بیش فعالی و ناآرامی دست و پا‌ها

پیچ و تاب خوردن در زمان نشستن و ترک کردن صندلی خود

از در و دیوار بالا می‌رود

ناتوانی در شرکت در بازی‌ها و تفریحاتی که نیاز به آرامش و سکوت دارند

یمار به نوعی رفتار می‌کند که مثل این است که در بدنش موتور کار گذاشته‌اند

پرحرفی و پاسخ سئوالات را قبل از کامل شدن سئوال می‌دهد

انتظار کشیدن برای نوبتش دشوار است

پریدن به وسط حرف دیگران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]