اورانیوم چیست و چه ویژگی‌ها و کاربردی دارد؟
اورانیوم فلزی با خواص عجیب می‌باشد. برای بشر کلیدی را فراهم می‌سازد که انرژی بسیار زیاد اتم‌ها را آزاد می‌کند. از اشعه طبیعی این عنصر استفاده‌های شگفت‌آوری در پزشکی، کشاورزی، صنعت و زیست‌شناسی می‌شود.
تکه بزرگی از اورانیم خالص مانند قطعه‌ای از نقره یا استیل بنظر می‌رسد، ولی نسبت به اندازه‌اش بسیار سنگین است. یک مکعب 3% متری از آن بیش از نیم تن وزن دارد. اورانیوم سنگین‌ترین عنصر کشف شده در طبیعت است.
اورانیوم دو خاصیت غیر معمول دارد: یکی خاصیت رادیو اکتیوتیه، به این معنی که اتم‌های آن آهسته شکسته شده و انرژی بصورت پرتو آزاد می‌شود. بعضی از اتم‌ها خاصیت شکستگی دارند، یعنی اینکه می‌توانند منفجر شده و بدو قسمت شکسته شوند و مقدار زیادی انرژی تابش نمایند.
قابلیت شکستگی اورانیوم «Fissionability» منشأ پیدایش انرژی هسته‌ای و سلاح‌های هسته‌ای است. و از نظر شیمیایی اورانیوم بسیار واکنش دهنده است «فعالیت شیمیایی آن زیاد است». تکه‌ای از اورانیوم در مجاورت هوا سریعا تولید پوششی مایل به سیاه می‌نماید که ترکیبی از اورانیوم و اکسیژن موجود در هواست. همچنین اورانیوم ترکیبات مهم دیگری با بسیاری از عناصر تشکیل می‌دهد. اما در بسیاری از جا‌ها اورانیوم بشکل ذره‌های کوچک توزیع شده ولی هرگز به شکل خالص در طبیعت یافت نمی‌شود. استخراج اورانیوم از سنگ معدن آن فرآیند طولانی و پیچیده‌ای است. صد‌ها تن سنگ اورانیوم هر روز آسیاب می‌شود ولی تنها چند گرم اورانیم از هر تن بدست می‌آید. است
ابتدا سنگ معدن خرد شده و غربال می‌شود، سپس مواد شیمیایی برای حذف ناخالصی‌ها به آن اضافه می‌شود. بعد از آن سنگ معدن تصفیه شده تا یک ماده روشن شبیه خاک شن بنام «کیک زرد » بدست می‌آید. این شکل خالص اورانیوم باید هنوز تصفیه شود زیرا تنها کسر کوچکی از اورانیوم طبیعی قابلیت شکستگی دارد.
انرژی موجود در یک کیلو اورانیوم معادل انرژی سه میلیون کیلو ذغال سنگ است و در واکنش دهنده‌های هسته‌ای اتم‌های اورانیوم خرد شونده وقتی واکنش زنجیر‌های پیشرفت می‌نماید، مقدار زیادی گرما تولید می‌نمایند که می‌تواند برای راه‌اندازی توربینی که ژنراتور الکتریکی را به حرکت در می‌آورد مورد استفاده قرار گیرد.
