اپرا چیست؟

اپرا شکلی از نمایش کوتاه موزیکال می‌باشد. اپرا نمایشی احساسی است که بصورت موسیقی تنظیم شده است. در یک اپرا، معمولا دنیای ساختگی و مکان‌های عجیب و غریب با استفاده از مناظر و لباس‌های رنگارنگ تنظیم می‌شود.

شخصیت‌های اپرا شاهزاده‌های زن و مرد، مردانی که لباس یونیفورم و زنانی که لباس‌های زیبا پوشیده‌اند می‌باشند.

داستان‌های اپرا، اغلب باز گو‌کننده رمان‌های احساسیند. در این نمایش‌ها، مردم خوب پیروز شده و افراد نابکار به مجازات خود رسیده و عاشقان به وصال می‌رسند.

اپرا در کشور‌های آلمانی زبان در اواخر قرن نوزدهم بوجود آمد. بنیانگذار این فرم از نمایش موزیکال، «Fronz von suppe» نام داشت. او به جنبه احساسی و رمانتیک نمایش، بها داده و آنرا به شیوه کمدی اجرا می‌کرد و از اولین آهنگسازانی بود که به موزیک رقص بعنوان قسم مهمی از موسیقی اهمیت می‌داد و در پایان اپرا یک نمایش بزرگ والس « موزیک رقص» اجرا می‌شد. از «یوهان اشتراوس» که جوانتر بود، اپرا‌های بزرگی را نوشت و شخصیت‌های اصلی آن‌ها را خلق کرد. اپرای «Bat» که نوشته اوست، احتمالا مشهورترین اپرایی است که تا بحال نوشته شده است. این اپرا هنوز در بسیاری از نقاط دنیا بروی صحنه می‌آید.

دومین اپرای مشهور که تا بحال نوشته شده، احتمالا «Mery Widow» یا «میوه خوشبخت» می‌باشد، که نویسنده آن «Franz Lehar» می‌باشد.

در اواخر قرن نوزدهم، اپرا در آمریکا مورد توجه مردم قرار گرفت و بزودی آهنگسازان و نمایشنامه نویسان آمریکایی اپرا‌های معروف را نوشتند. در میان آن‌ها کسانی چون «ویکتور هربرت» بود که اپرا‌های «Babes in toyland» و

Naughty Marietta» را نوشت، و شخص دیگری بنام، «رودلف فریمل» که اپرا‌های رزماری و شاه خانه بدوش را نوشت.

احتمالا آخرین آهنگساز آمریکایی که اپرا‌های بزرگی را نوشت، «زیگموند رومبرگ» بود که اپرا‌های مشهوری چون آواز بیابان و ماه جدید را نوشت.