جان کالوین که بود؟

جان کالوین، رهبر یک نهضت مذهبی در اروپا در قرن شانزدهم بود که در آن جنبش، مسیحیت به دو شاخه پروتستان ۲۱ و کاتولیک تقسیم شد.

او در ۱۰ ژولای ۱۵۰۹ در فرانسه بدنیا آمد. پس از مطالعه لاتین، فلسفه و منطق به سمت مذهب جدید پروتستان گرایش پیدا کرد. بخاطر اعتقاداتش او را مجبور به ترک فرانسه کردند، و در سال ۱۵۳۹ به ژنو ۲۲ رفت و بجز دوره‌ها کوتاه بقیه عمرش را در آنجا ماند. تحت رهبری با قدرت او ژنو مرکز پیروان مذهب پروتستان شد.

کلیسا برای اداره شهر قوانینی تدوین کرد و بر زندگی مردم از هر جنبه حکومت می‌کرد. قوانین تدوین شده سختگیر بودند و از مردم انتظار کار جدی و سخت و صرفه جویی داشت. رقص و آواز به جز سرود‌های مذهبی ممنوع بودند و مجازات‌های سختی برای کسانی که از این قوانین سرپیچی می‌کردند، وجود داشت.

مذهب کالوین بسیار سختگیر بود. او اعتقاد داشت که بشر گناهکار است و تنها با فیض و بخشش خداوندی می‌تواند رستگار شود. اما تنها تعداد معدودی بوسیله خدا انتخاب می‌شوند که کالوین آن‌ها را برگزیده می‌نامید» که از فیض الهی برخوردار می‌شوند، و مدت‌ها قبل خداوند تصمیم می‌گیرند که چه کسی جزو برگزیدگان باشد. این معتقدات تز سرنوشت و تقدیر کالوین بود.

او در ۲۷ مه 1564 از دنیا رفت اما بعد از مرگش عقاید او از ژنو تا غرب اروپا گسترده شد. پروتستان‌های آندلس که در قرن هفدهم به آمریکا رفتند کالوئیست بودند، کلیسا‌های پروتستان و دیگر کلیسا‌های دوباره شکل گرفته امروز، اساس اعتقادات مذهبی آن‌ها، تعالیم کالوین می‌باشد.