سیستم هدایت الکتریکی قلب چگونه است؟
عضله قلب از نوع مخطط است و به صورت یک سنسی سیوم کامل عمل می‌کند. تمام قسمت‌های عضله قلب خاصیت اتوماتیسیته دارند (عضله – AV Node ، SA Node، فاسیکول‌های هدایتی، …)، ولی آستانه تحریک SA Node و سپس AVNode از سایر نقاط کمتر بوده، در حالت معمول SA Node به عنوان Pacemaker عمل می‌کند.
SA Node در دهانه ورودی SVC در دهلیز راست قرار دارد که با فاسیکول‌هایی به AV Node متصل است، که در داخل دهلیز راست و بالای دریچه‌تریکوسپید قرار گرفته است. سپس باندل هیس را داریم که در ابتدای سپتوم است و 1- 2cm طول دارد و به
LBB (Left Bundle Branch)، RBB (Right Bundle Branch) تقسیم می‌شود.
LBB شاخه قطورتری است که به دو شاخه Left Posterior و Left Anterior تقسیم می‌گردد. سرعت انتقال پیام در سیستم هدایتی قلب خیلی سریع است، ولی پس از رسیدن ایمپالس به AV Node در این محل انتقال ایمپالس دچار (Pause) وقفه می‌شود. این امر باعث می‌شود دهلیز قبل از بطن منقبض شود و در ECG به صورت PR interval نمایان می‌شود. بیشترین فیبر‌های پاراسمپاتیکی که به قلب می‌رسند به AVN وارد می‌شوند و با افزایش وقفه مذکور، Pulse rate را کاهش می‌دهند. شاخه‌های LA و LP در محل رسیدن به عضلات به شاخه‌های پورگنز تبدیل می‌شوند، که جریان الکتریکی را به میوسیت‌ها منتقل می‌کنند. جهت انقباض، از اندوکارد (داخل) به پریکارد (خارج است.
