صدا چگونه ایجاد و منتقل می‌شود؟
صدا نتیجه ارتعاشات است. بطور ساده ارتعاش عبارت از حرکت بطرف جلو و عقب بعضی از اشیاء می‌باشد. ولی برای اینکه این ارتعاشات شنیده شود، باید از طریق واسطه‌ای باشد یعنی چیزی که صدا را از منبع خود به شنونده برساند. این واسطه می‌تواند هوا، یک چیز مایع یا جسمی جامد باشد.
هنگامیکه ارتعاش خیلی منظم باشد یعنی وقتیکه جسمی که صدا از آن خارج می‌شود امواج را به فواصلی مرتب و منظم بیرون بفرستد، نتیجه، یک صدای نرم و موسیقی‌وار می‌باشد، بالعکس اگر ارتعاش منظم نباشد. | اثر آن روی گوش‌های شما ابدا مطلوب و لذت بخش نخواهد بود. صدایی که با این کیفیت اخیر بوجود می‌آید «سر و صدا» خوانده می‌شود.
سه فرق بین یک صدا و صدا‌های دیگر عبارت از بلندی صدا، بالا یا پائین بودن آن و نیز کیفیت آهنگ آن می‌باشند. بلندی صدا تا حدودی به فاصله شینی تا گوش و تا اندازه‌ای به وسعت ارتعاش شیئی که صدا را بوجود می‌اورد. بستگی دارد. منظور از وسعت ارتعاش فاصله‌ای است که جسم مرتعش در اثنای حرکت خود پیدا می‌کند و هر چه این حرکت زیادتر بوده یعنی وسعت ارتعاش بیشتر باشد، صدا بلندتر خواهد بود.
بلندی یا پائین بودن صدا طنین، یا شدت صدا نامیده می‌شود و این حالت به سرعت ارتعاش شینی تولید‌کننده صدا بستگی دارد. هر قدر تعداد ارتعاشاتی که در هر ثانیه بگوش می‌رسند بیشتر باشد، مقدار رزونانس یا بلندی یا پائین بودن صدا زیادتر خواهد بود.
حتی وقتی که دو صدا دارای طنین و بلندی یکسان باشند، می‌توانند با هم متفاوت باشند. کیفیت صدای موسیقی به تعداد و قدرت صدا‌های فرعی که در صدا وجود دارند ارتباط دارد. اگر سیم ویولن طوری ساخته شود که یک ارتعاش طولانی را در طول کامل خود مرتعش سازد، پائین‌ترین آهنگ صدا را بوجود می‌آورد که به این نت یا «آهنگ اصلی» گفته می‌شود. اگر سیم در بیش از یک قسمت خود، ارتعاش داشته باشد، آهنگ‌های باطنین زیادتری شنیده می‌شوند و با « آهنگ اصلی» مخلوط گردیده و کیفیت مخصوص صدای ویولن را پدید می‌آورند. این آهنگ‌های بالاتر همان آهنگ‌های فرعی هستند که کیفیت آهنگ صدا را ایجاد می‌کنند.
