گیاهشناسی چیست و چه چیزهایی را بررسی میکند؟
چون در زمانهای گذشته در باره زندگی نباتات اساسا از نظر مواد غذائی مطالعه و بررسی میکردند، بنابر این دانش گیاهشناسی شناخته شده و مورد توجه قرار گرفت.
اولین مردمی که در مطالعه و بررسی علم گیاهشناسی تخصص پیدا کردند همان جادو گران قدیمی و پزشکان بودند. زیرا آنها، بیشتر از هر کس دیگری با گیاهان و نباتات مختلف سرو کار داشتند، چون میخواستند بفهمند که مثلا چه گیاهانی میتوانند انسان را شفا داده یا بعکس چه گیاهانی میتوانند موجب مرگ او شوند. بنابر این گیاهشناسی برای صدها سال وابستگی و ارتباط نزدیکی با علم پزشکی داشت.
در قرن شانزدهم مردم نباتات را مورد توجه قرار داده و کتابهائی درباره مشاهدات خود برشته تحریر در آوردند. این نویسندگان پدران گیاهشناسی نوین بشمار میروند. در قرن نوزدهم دانشمند مشهور انگلیسی چارلز داروین به گیاهشناسان کمک کرد تا بهتر بتوانند درباره چگونگی تکامل تدریجی نباتات و همچنین حیوانات، دانش و اطلاعات بیشتری بدست آورند. کار این دانشمند، گیاهشناسان را در تعیین و تقسیم گیاهشناسی برشتههای ویژه راهنمایی کرد.
یکی از این رشتهها عبارت از «تشریح گیاهی» میباشد که با ساختمان و ترکیب نباتات و گیاهان و چگونگی ارتباط و همبستگی آنها با یکدیگر سروکار دارد. آزمایشهائی درباره چگونگی پیدایش انواع گیاهان و نباتات مختلف و بهبود آنها انجام شده است. این مطالعات و بررسیها را « انتقال فیزیکی مشحصات موروثی گیاهی یا ژنتیکی» گویند. رشته دیگر دانش گیاهشناسی عبارت از « اکولوژی» با علمی است که از یک طرف با روابط بین ارگانیزم و محیط زیست گیاهان سروکار داشته و از طرف دیگر با پراکندگی نباتات و گیاهان در سرتاسر جهان ارتباط دارد، تا بتوان کشف نمود که چرا برخی از انواع این گیاهان یا نباتات در نقاط مشخصی میرویند. رشته دیگری از دانش گیاهشناسی « فسیلشناسی گیاهی ) میباشد که کارش مطالعه بر روی بقایای فسیل گیاهان و در نتیجه پی بردن به تکامل تدریجی آنها میباشد.
« رشتههای دیگر گیاهشناسی عبارتند از: « فیزیولوژی گیاهی» که مربوط به تنفس و تغذیه گیاهان و نباتات بوده و بالاخره « پاتولوژی » یا «علم شناخت بیماریهای گیاهی» که ارتباط با بررسی در باره بیماریهای گیاهان دارد.