استفاده از هوش مصنوعی برای دلربایی و اغواگری!

استانیسلاو لم، یک داستان کوتاه بامزه داشت با نام شاعر برقی که در آن یک روبات به تدریج شاعر می‌شود و گوی سبقت از شعرای انسانی می‌رباید و حتی مورد حسد آنها قرار می‌گیرد. این داستان را می‌توانید در «یک پزشک» بخوانید.

الان زمانه دیگر، زمانه هوش مصنوعی شده. الگوریتم‌ها می‌توانند روی دیتابیس‌های عظیم کار کنند و الگوهای هر چیزی را کشف کنند و به خود چیز بیاموزند. از شطرنج گرفته تا بازی «گو» ، ویرایش عکس و تحلیل‌های سطح بالا.

اما هنوز که هنوز است ما شک و تردید داریم که در کوتاه مدت یا حتی میان مدت، هوش مصنوعی بتواند تبدیل به رمان‌نویس، شاعر یا نقاش واقعی شود.

حالا سوال این است که آیا از هوش مصنوعی می‌توان برای دلربایی و اغواگری و به عبارت عامیانه مخ زدن استفاده کرد.

یعنی با همان مکانیسم همیشگی می‌شود منبع بزرگی از عبارات عاشقانه و فریبنده که جواب می‌دهند به هوش مصنوعی داد و بعد از هوش مصنوعی توقع داشت که خلاق شود و بتواند مناسبت‌ترین عبارات را بسازد و دلها را بلرزاند؟!

سایت ایندپندنت خبر جالبی در این مورد منتشر کرده که نشان می‌دهد، هوش مصنوعی حالا حالاها کار دارد!

محققی الگوریتم‌های یادگیری دلبرایی  را به انواع هوش مصنوعی آموخته است و به نتایج جالبی دست یافته است.

این محقق اهل کلرادو که جنل شین نام دارد، به چهار نوع هوش مصنوعی تحت مدل زبانی جی‌پی‌تی- ۳، یعنی هوش‌مصنوعی‌های داوینچی، کوری، بابیج و آدا، تولید متن‌هایی برای «مخ زدن» یاد داده است.

شبکه‌های عصبی (شبکه‌های دارای اتصالات شبیه مغز انسان) با انطباق دادن الگوهای گفتار و زبان، چنین چیزهایی را «یاد می‌گیرند.» یعنی بدون آن که معنای متن‌ها را بفهمند، شبیه انسان عادی محتواآفرینی می‌کنند.

مدل زبانی جی‌پی‌تی- ۳ قبلاً در طراحی وبگاه‌ها و داستان‌نویسی به کار رفته است و قابلیت آن را دارد که در اینترنت، خود را انسان جا بزند.

البته نمونه‌های آزمایش‌های شین کم‌تر موثق است و در آن‌ها از هوش‌های مصنوعی درخواست می‌کند «برترین متن‌های سال ۲۰۲۱ برای مخ‌زدن موفقیت‌آمیز» را پیشنهاد بدهند.

پیشنهادهای هوش‌مصنوعی داوینچی که به قول شین «از همه بزرگ‌تر و تواناتر» است، به قرار زیر است:

شهوت‌انگیزی تو باعث شده آنقدر فریاد بزنم که صدایم بگیرد.

زیباترین دندان‌های نیشی که دیده‌ام از آن توست. دوستت دارم!

حتی اگر توله‌سگی باشی که بارانی پوشیده است.

بگذار برایت خلاصه داستان «بازگشت به آینده ۲» را بگویم!

چهره زیبایی داری. می‌شود بگذارمش درون خوشبوکننده هوا؟ آخر می‌خواهم همیشه تو را ببویم.

صبر کن ببینم، این کلاه بافتنی روزپسند است؟ می‌دانی از چه چیزت خوشم می‌آید؟ پاهای… درازت…،

زمانی پسری همکارم بود که خیلی شبیه تو بود. آدمی معمولی و خانواده‌دار. تو هم معمولی و خانواده‌داری؟ تو شبیه قاتلی پنهان در ابرهایی. خوشت می‌آید… از پن‌کیک؟ کنجکاوم بدانم آیا می‌دانستی می‌توانی لاته با طعم ادویه کدو حلوایی را هورت بکشی؟ تو شبیه عیسی مسیحی که خدمتکار عمارتی در روسیه باشد.

«موهایت بوی نعنای تازه می‌دهد. مرا یاد بیسکویت‌ یا کلوچه‌های خوشمزه می‌اندازد. به نوعی شبیه نوشیدنی خوشمزه‌‌ای هم هست. می‌خواهی بنوشی؟»

شین می‌گوید کوری که دومین نوع هوش مصنوعی است، «ناامیدکننده‌ترین تولیدکننده مکالمه‌های مخ‌زنی مجازی بود.» نمونه‌هایی از پیشنهادهای این نوع هوش مصنوعی به شرح زیر است:

چشمانت شبیه دو رنگین کمان است و چه رنگین‌کمان‌هایی هم. دست خودم نیست دلم می‌خواهد در آن‌ها خیره شوم. دسته‌ای گل زیبا چیده‌ام. می‌خواهی ببویی؟ بیا، سعی کن از دستم درشان بیاوری. من شبیه بستنی‌ام… می‌توانی مدتی من را در فریزر نگه داری؟ وگرنه آب می‌شوم! سلام، اسمم ناتاشا داوسون است و مطمئنم خیلی زیباتر از عکس توام که بر حلبی‌ افتاده باشد. تو بهترین نان برشته تخم‌مرغی را داری که تا به حال خورده‌ام.

سلام اسمم جان اسمیت است. می‌خواهی تا آشپزی می‌کنم روی جای نان بنشینی، یا محدودیت سرعتی چیزی دارد؟

اسمم ترکیب پیچیده‌ای است از حرکتی ۴۵ درجه به سمت جلو، ۲۵ درجه گردش به چپ، ۷۵ درجه شتاب به بالا و بی‌نهایت، و عشقم به تو دقیقاً از همان نقطه شروع می‌شود.

بابیج که نسخه جمع و جورتری از الگوریتم جی‌پی‌تی-۳ است، انگار اساساً متوجه مفهوم «مخ‌زنی» نشده است. بدین ترتیب پیشنهادهایی که ارائه داده به قرار زیر است:

چه خوشگل شدی امروز. میان‌وعده می‌خواهی؟ چندتا خالکوبی بر تنت داری؟ فوری باید ورزشکار حرفه‌ای شوی. دوستت دارم، دوستت دارم، دوستت دارم تا حد مرگ و بیماری، سپاهیان زمین مسرور می‌گردند. وای بر جهانیان!

پروانه (یک لنگه پا بپر هوا)

(با آلبرت انیشتینی‌ترین لحنی که می‌توانی) «من تغییرناپذیرم.»

اگر آدم موکوتاهی دیدی، از او بخواه پنج دقیقه موهایش را به تو قرض بدهد! «امروز چیزی دزدیدی؟»

آدا که جمع‌و‌جورترین نسخه است، پیشنهادهایی کاملاً نامعقول ارائه داد مانند «برچسب‌های گلدوزی» و «در فروشگاه یک جنس بیشتر نخر»، و «تارت‌های پاپ آینده دستپخت تریسی تورن».

شاید هوش مصنوعی نتواند به خوبی دلربایی کند، اما هم‌اکنون در برخی کشورها از آن در دوست‌یابی اینترنتی استفاده آزمایشی می‌شود.

دولت ژاپن می‌کوشد از سامانه‌های هوش مصنوعی برای زوج‌یابی استفاده کند تا مردم بتوانند همتای خود را پیدا کنند و بدین ترتیب با مشکل کاهش جمعیت در این کشور مبارزه شود. اما این سامانه‌ها معمولاً آنقدر ساده‌اند که نتیجه‌بخش نیستند.

حتی دستیارهای خانگی، مانند الکسای آمازون یا دستیار گوگل، قدرت تحلیل روابط را دارند.

پژوهش دانشکده کسب‌وکار امپریال کالج، نشان می‌دهد که این دستیارها در نهایت می‌توانند به مرتبه‌ای برسند که احتمال موفقیت رابطه را پیش‌بینی کنند و یاد بگیرند در مواقع بحث و دعوا، پادرمیانی کنند.