رابدومیولیز یا Crush syndrome چیست و چطور درمان می‌شود؟

 اتیولوژی:

علل رابدومیولیز عبارتند از

1- حوادث تروماتیک له‌کننده

۲- ایسکمی عضلانی در اثر جراحی‌های عروقی یا ارتوپدی

٣- کوما یا بی‌حرکتی طولانی مدت

۴- تشنج طولانی مدت

۵- فعالیت ورزشی شدید

۶-گرمازدگی یا هیپرترمی بدخیم

۷- عفونت‌ها

۸- اختلالات متابولیک مثل هیپوفسفاتمی و هیپوتیروئیدی شدید

۹- میوپاتی‌ها از جمله میوپاتی‌های ناشی از دارو، متابولیک یا التهابی

تروما‌های له‌کننده، تشنج و بی‌حرکتی از علل اصلی رابدومیولیز هستند.

یافته‌های آزمایشگاهی:

فزایش میوگلوبین و کراتین کیناز (CPK)، در آزمایش ادرار هم مثبت بوده به همراه چند گلبول قرمز، FENa ممکن است کم شده باشد (زیر ۱٪)، هیپرکالمی، هیپوکلسمی و هیپرفسفاتمی از یافته‌های آزمایشگاهی بسیار مهم در رابدومیولیز می‌باشند.

درمان:

در AKI ناشی از رابدومیولیز اقدامات درمانی به قرار زیر است: ١- تجویز سریع و تهاجمی مایع (تا ۱۰ لیتر مایع در روز)

۲- تجویز مایعات قلیایی مثل ۷۵mmol بیکربنات سدیم به همراه سالین ، از آسیب کلیوی و تشکیل Cast جلوگیری می‌نماید. تنها خطر مایعات قلیایی، تشدید هیپوکلسمی است.

۳- در مواردی که با وجود تجویز مایعات، برونده ادراری به ۲۰۰- ۳۰۰ml / h نرسد، تجویز دیورتیک اندیکاسیون دارد.

۴- در موارد شدید، دیالیز اندیکاسیون دارد.

۵- توجه دقیق به کلسیم و فسفرجهت جلوگیری از رسوب آن‌ها در بافت‌های صدمه دیده.