چه چیزهایی می‌توانند محرک و برانگیزاننده حمله آسم شوند؟
آلرژن‌ها:
گونه درماتوفاگوئید شایع‌ترین آلرژن تحریک‌کننده آسم است.
عفونت‌های ویروسی:
عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفس فوقانی مانند رینوویروس، ویروس سنسیشیال تنفسی و کروناویروس، شایع‌ترین عوامل تحریک‌کننده حمله شدید آسم هستند.
دارو‌ها:
مهمترین دارو‌هایی که ممکن است محرک آسم باشند، عبارتند از
1- بتابلوکر‌ها: در مبتلایان به آسم باید از تمام بتابلوکر‌ها اجتناب شود. حتی بتابلوکر‌های انتخابی و موضعی (مثل قطره چشمی تیمولول) می‌توانند خطرناک باشند.
۲- آسپیرین: در بعضی از بیماران موجب بدتر شدن آسم می‌شود.
۳- مهارکننده‌های ACE: به ندرت موجب بدتر شدن آسم می‌گردند. سرفه که یکی از عوارض مهم این دارو‌ها است در بیماران آسماتیک بیشتر از افراد طبیعی نمی‌باشد.
ورزش:
ورزش به ویژه در کودکان یک محرک شایع برای آسم است. مکانیسمی که در ورزش باعث بدتر شدن آسم می‌شود، هیپرونتیلاسیون است. بهترین روش پیشگیری از آسم ناشی از ورزش، مصرف منظم کورتیکواستروئید استنشاقی می‌باشد.
عوامل فیزیکی:
هوای سرد و هیپرونتیلاسیون می‌توانند سبب تحریک آسم شوند.
آلودگی هوا:
افزایش غلظت دی اکسیدگوگرد، اوزون، ذرات گازوئیل و اکسید نیتروژن در هوا موجب افزایش علائم آسم می‌شوند.
فاکتور‌های شغلی:
آسم شغلی به صورت کاراکتریستیک با حضور در محل کار ایجاد شده و در تعطیلات آخر هفته یا هر تعطیلاتی مرتفع می‌گردد.
عوامل هورمونی:
تغییرات هورمونی محرک آسم، عبارتند از
1- قبل از قاعدگی (پریود، آسم تشدید می‌یابد که علت آن کاهش میزان پروژسترون است. با تجویز دوز بالای پروژسترون یا GnRH این وضعیت بهبود می‌یابد.
۲- هم هیپوتیروئیدی و هم تیروتوکسیکوز موجب بدتر شدن آسم می‌شوند.
رفلاکس گاستروازوفاژیال: در مبتلایان به آسم، رفلاکس شایع است؛ چرا که تجویز برونکودیلاتور‌ها سبب آن می‌شود.
