اتوآنتی بادیها در لوپوس چه کمک تشخیصی و درمانی میکنند؟
اتوآنتی بادیها اغلب قبل از آغاز علائم بالینی لوپوس قابل شناسایی هستند.
1- بیش از ۹۵٪ مبتلایان به لوپوس، تست مثبت با تیتر ۱: ۱۶۰ یا بیشتر از نظر ANA دارند. ANA به وسیله تست آنتی بادی ایمنوفلورسانس غیرمستقیم ارزیابی میشود. شایعترین الگوی ANA در ایمنوفلورسانس غیرمستقیم به صورت هموژن (منتشر) میباشد.
۲- Anti- dsDNA و آنتی اسمیت برای لوپوس بسیار اختصاصی میباشند در حالی که آنتی بادیهای SSA/ Ro و SSB/ LA به طور شایع در سندرم شوگرن و آرتریت روماتوئید یافت میشوند.
۳- برخی آنتی بادیها با علائم بالینی مخصوصی همراه هستند که عبارتند از:
الف) آنتی بادی Anti – dsDNA با نفریت لوپوسی مرتبط میباشد
ب) آنتی بادی Anti – U1 – RNP با ویژگیهای Overlap با اسکلروز سیستمیک و میوزیت مرتبط است.
تظاهرات کلیوی در لوپوس: نفریت، که با هماچوری و پروتئینوری تظاهر مییابد، یک علت عمده موربیدیتی و مورتالیتی در مبتلایان به لوپوس میباشد. کلاس IV نفریت لوپوسی (منتشر، پرولیفراتیو)، شایعترین شکل نفریت لوپوسی میباشد و بدترین پیش آگهی را دارد، اما در عین حال بهترین پاسخ را به درمان سرکوبکننده ایمنی تهاجمی نشان میدهد.
آنتی بادی Anti – ds DNA با نفریت لوپوسی مرتبط است.