آیا مارماهی‌ها خطرناکند؟

مارماهی «کانگر و «مورای» فقط در آب‌های شور زندگی می‌کنند. بیشترین نوع از مارماهی‌های «کانگر» و «مورای» در دریاهای نواحی گرمسیری و گرم و معتدل زندگی می‌کنند و بیشتر دور از ساحل بسر می‌برند. اغلب آن‌ها بیش از حد رشد می‌کنند.

یک مارماهی «کانگر» ۷۲ کیلوگرم وزن و ۲.۷ متر طول دارد و نوع «مورای» ممکن است طولش به ۳ متر برسد، اگر چه بیشتر آن‌ها طولشان کمتر از یک متر است. این مار ماهی‌ها که مورد توجه بسیاری از مردم هستند، خطرناک می‌باشند. آن‌ها روی صخره‌ها و جزایر مرجانی زندگی می‌کنند و در سوراخ‌ها و شکاف‌های دیواره پنهان می‌شوند. هنگامی که گرسنه هستند جهش‌های بلندی بر روی صیدی که در نزدیکیشان قرار دارد انجام داده و شکار می‌کنند. آرواره‌های آن‌ها قوی بوده و دندان‌های تیزی دارند.

رومی‌های قدیم درباره مارماهی‌های «مورای» اطلاعاتی داشتند و نیش سمی آن‌ها را دیده بودند. اما افرادی که توسط مارماهی‌ها نیش زده شده بودند، اثراتی از مسمومیت را نشان نمی‌دادند. این مارماهی‌ها می‌توانند تحت شرایط خاصی به انسان حمله کرده و او را وحشیانه نیش بزنند.

همه مارماهی‌ها خطرناک نیستند. مارماهی الکتریکی و ماهی‌های کپور، گربه ماهی و ماهی قنات همه از یک خانواده‌اند. این ماهی فقط در آمریکای جنوبی بافت شده است. در حدود ۸۰% از بدنشان شامل ارگان‌های الکتریکی است و عضلات مخصوصی هستند که محتوی سلول‌های الکتریکی‌اند.

وقتی از چیزی احساس خطر کنند، این ماهی قادر است نوعی الکتریسیته جاری تولید کند که می‌تواند سبب ایجاد شوک در انسان بشود.