آیا ما واقعا به مکمل ویتامینی و ویتامین اضافه نیاز داریم؟
ویتامین‌ها گروهی از مواد هستند که در غذا یافت شده و بدن برای سلامت و حیات، به آن‌ها نیازمند است. بنابراین، این سؤال که آیا مقدار ویتامین دریافتی و نوع آن مناسب است، بطور طبیعی برای بسیاری از افراد مطرح می‌باشد.
اگرچه مقادیر ناچیز از هر نوع ویتامین برای تامین نیاز بدن کافی است، نگرانی افراد، در این مورد منشاء دیگری داشته و مربوط به رژیم غذای و نوع غذایی که دریافت می‌کنند، می‌باشد. شخصی که انواع مختلفی از غذا‌ها را مصرف می‌کند، تمام ویتامین‌های شناخته شده، احتمالا بجز ویتامین D را دریافت می‌کند.
مسئله آن است که بسیاری از افراد که رژیم غذایی صحیحی ندارند، تنوع کافی از نظر دریافت ویتامین نداشته و غذا‌های اساسی را که برای گرفتن ویتامین‌های مختلف نیاز دارند، مصرف نمی‌کنند باید گفت که ویتامین اضافی
مورد نیاز نمی‌باشد، مشروط بر اینکه غذا‌های مناسب مصرف شوند. در حقیقت، بسیاری از ویتامین‌ها در بدن ذخیره نشده و وقتی به مقدار اضافی دریافت شود، براحتی توسط بدن دفع می‌شود. حتی مصرف بیش از حد ویتامین‌های خاصی برای بدن، هنگامی که مقدار زیادی بصورت کپسول و یا حالت مایع مصرف می‌شوند زیان‌آور می‌باشد، این مسئله در مورد ویتامین‌های A و D صادق است.
هر یک از غذا‌ها، چه نوع ویتامین‌هایی را تأمین می‌کنند؟ بطور کلی می‌توان گفت ویتامین A برای سلامت چشم‌ها، پوست، دندان‌ها و استخوان‌ها لازم بوده و در سبزیجات برگدار و سبز، سبزیجات زرد، میوه‌ها، تخم مرغ و کره یافت می‌شود. ویتامین B که به دستگاه اعصاب و گوارش کمک نموده و از بیماری‌های خاص جلوگیری می‌کند؛ در نان گندم خالص دارای سبوس»، غلات، گوشت خوک و جگر وجود دارد. ویتامین B در شیر، تخم مرغ، سبزیجات سبز و گوشت بدون چربی یافت می‌شود.
ویتامین C در مرکبات، گوجه فرنگی و کلم خام موجود بوده و به ساختمان بافت‌ها، استخوان‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند. ویتامین D در شیر و نور خورشید یافت می‌شود. این‌ها فقط تعدادی از مهمترین ویتامین‌هایی هستند که بدن به آن‌ها نیاز دارد.