چه زمانی برای اولین بار مردم غذا را منجمد کردند؟
منجمد کردن غذا، به عنوان یک پدیده جدید تلقی می‌شود، ولی در حقیقت این کار یکی از قدیمی‌ترین روش‌های شناخته شده برای حفظ مواد غذایی بوده است. زمانی که بشر در مناطق سرد ساکن گشت، او ماهی، گوشت شکار و سایر گوشتخواران را برای مصارف بعدی منجمد کرد.
اولین امتیاز برای منجمد ساختن غذا، در اوایل ۱۹۵۲ در انگلستان واگذار شد. روش به کار رفته: فرو بردن غذا در آب نمک و یخ بود. در آن زمان امتیازاتی دیگری نیز برای این کار واگذار شد که همه از مخلوط یخ و نمک استفاده می‌کردند. اما غذاهای یخ زده تا پیشرفت عمل سردسازی توسط وسیله مکانیکی، کاربرد وسیعی نداشته و این پیشرفت، منجمد ساختن و حمل گوشت‌ها را تا فواصل دور امکان‌پذیر ساخت.
در اوایل قرن بیستم تلاشهایی برای حفاظت غذاهای دیگر به جز گوشت و ماهی از طریق منجم ساختن، صورت گرفت. شخصی به نام «Baker S-H» اوایل ۱۹۰۸ در کلرادو میوه‌هایی را منجمد ساخت. هدف این کار منجمد ساختن بخشی از محصولات بود که نمی توانستند آن‌ها را به بازار عرضه کنند و به فروش رسانند. فقط در ابتدا میوه‌های معینی که به طور عمده شامل توت فرنگی و گیلاس بود، منجمد می‌گشتند. روش انجماد آن‌ها طریقی بود که امروزه بسته‌بندی سرد نامیده می‌شود، بدین معنی که شبکه‌ها یا ظروف میوه را در انبارهای بزرگی که درجه حرارت آن‌ها در حدود c 25- بود، قرار داده می‌شد. در سال ۱۹۱۶ آزمایشات انجام شده در آلمان، نشان دادند که می‌توان غذاها را به وسیله روش سرد سازی سریع، یعنی منجمد ساختن در چند ساعت به جای چند روز، منجمد ساخت. در سال ۱۹۱۷ مردی به نام «Birdsey Clarence» در جستجوی روشی برای منجمد ساختن غذا در ظروف کوچک به منظور فروش در فروشگاه‌ها بر آمد. این کار تا سال ۱۹۱۹ ادامه یافت که در و این بسته‌بندی تجاری از این نوع به بازار عرضه شد. در نتیجه آزمایش‌های او و کار سایرین، متوجه شدند که می‌توان سبزیجات را نیز بدین طریق محافظت نمود و صنعت انجماد غذا به پیشرفت خود ادامه داد.