اولین قلعه را چه کسی ساخت؟

ایده بنای قلعه در ارتباط با حمایت یا دفاع می‌باشد، در واقع کلمه قلعه «Castle» از یک لغت لاتین به معنای دژ «Fort» گرفته شده است، بنابراین محل زندگی یک حکم‌ران یک ارباب بود که بتواند مورد حمایت قرار گیرد، حتی در مصر باستان، قصرهای سلطنتی با برج‌ها و سنگرهای مستحکم شده و بسیار شبیه به قلعه‌ها بودند. در یونان قدیم نیز فرماندهان قصرهای خود را مستحکم می‌کردند. اما قلعه به شکلی که مد نظر ماست در طی قرون وسطی در اروپای غربی از سال ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ بعد از میلاد شکل واقعی خود را به دست آورد. دلیل این امر وجود سیستم فئودالی بود.

اشراف زادگان خاصی، بخش‌هایی از کشور و مردم آن‌جا را اداره کرده که مختص خودشان بود، آن‌ها اغلب با تقویت نیروی خود به مناطق همجوار حمله کرده یا از آن‌ها استفاده می‌کردند، و بدیهی است خود نیز مورد حمله قرار می‌گرفتند، بنابراین می‌بایست که خانه خود را به صورت دژهای مستحکم و یا آنچه که ما قلعه می‌نامیم، بسازند.

از آن‌جایی که شرایط در اکثر نقاط اروپا کما بیش یکسان بود، قلعه‌هایی که ساخته می‌شد نیز چه در فرانسه یا آلمان، اسپانیا و یا انگلیس کاملاً شبیه هم بودند. یکی از ابتدایی‌ترین این بناها، برج لندن می‌باشد که ساختمان آن در سال ۱۰۷۸ به وسیله ویلیام، فاتح آن‌جا، شروع شد.

این قلعه با چندین طبقه بلند بنا گشت و دارای دیوارهای دو جداره، پنجره‌های کوچک، با پلکان مارپیچی در گوشه‌های برج بود. لُرد و استحکاماتش در آن‌جا زندگی می‌کردند.

از دیگر قلعه‌های اولیه، قلعه «Hedingham» در «Essex» می‌باشد که در ۱۱۳۰ میلادی ساخته شد. این قلعه دارای دیواره‌های دو جداره از سنگ با ضخامت 6m بود، که گوشه‌های آن ضخامت بیشتری داشت. در آن‌جا یک سالن بزرگ در وسط و دو طبقه بلند قرار داشت، نور فقط از طریق چند پنجره کوچک در بالای دیوار وارد می‌شد که به منظور حفاظت، چنین طرح‌ریزی شده بود، پنجره‌های اندک و کوچک، وسیله محافظتی خوبی بود.

بعدها قلعه‌ها در اطراف حیاط‌های درونی ساخته شدند، به طوری که اتاق‌های متعددی برای افراد ساکن در آن‌جا وجود داشت و امکانات رفاهی بیشتری را برای آنان فراهم می ساخت.