سهام چیست؟
«سهم» و «سند قرضه» اوراقی هستند که شرکت‌های سهامی برای فراهم آوردن پول لازم، به مردم می‌فروشند.
برای به راه‌انداختن یک کارخانهٔ جدید یا خریدن تجهیزات نو برای کارخانه‌های موجود، معمولاً به مقدار زیادی پول احتیاج است.
گارخانه یا شرکت برای اینکه این مقدار گزاف پول را فراهم نماید، معمولاً هزارها سهم (و گاهی حتی میلیون سهم) می‌فروشند.
هنگامی‌که یک شخص از یک شرکت یا از یک کارخانه یک سهم می‌خرد، یکی از صاحبان آن شرکت یا کارخانه می‌شود و او را «سهامداران» می‌نامند.
«سهامداران» (یا صاحب سهم) به عنوان «مالک» انتظار دارد مبلغی به عنوان «سود سهم» دریافت کند یا در سود کارخانه سهیم شود.
مقدار سود ممکن است سال به سال تغییر کند و این موضوع به نوع فعالیت شرکت یا کارخانهٔ مزبور در طی آن سال بستگی خواهد داشت.
«سهم» بر دو نوع است: سهم عادی- سهم ممتاز.
صاحب «سهم عادی» این حق دارد که در جلسهٔ سالیانهٔ سهامداران شرکت یا کارخانه حضور به هم رساند و برای انتخاب مدیران شرکت مزبور رأی بدهد.
«سهم ممتاز» را به این علت اینطور اسم‌گذاری کرده‌اند که صاحبان آن، حقوق خاصی دارند که صاحبان «سهم عادی» ندارند.
در موقع پرداخت سود سهام، الویت به دارندگان سهام ممتاز داده می‌شود. سودی که به «سهام ممتاز» داده می‌شود، نرخ ثابتی دارد ولی سود «سهم عادی» به چگونگی فعالیت شرکت یا کارخانه بستگی دارد.
اگر شرکت یا کارخانه تعطیل شود، پول صاحبان «سهام ممتاز» قبل از پول صاحبان «سهم عادی» به ایشان بازگردانده می‌شود.
شخصی که سهام و اوراق یا اسناد قرضه را می‌خرد، آن را از یک سرمایه‌گذار دیگر خریداری می‌کند.
هرگاه بخواهد آنها را بفروشد، باید به سرمایه‌گذار دیگر بفروشد. محل خرید و فروش سهام و اوراق قرضه را «بازار بورس» یا «بازار سهام بازرگانی» می‌نامند.
خرید و فروش سهام از طریق «دلال‌های اوراق بهادار» صورت می‌گیرد. کار این دلال‌ها خرید و فروش سهام برای سرمایه‌گذاران است.
قیمت سهام ممکن است به دلایل گوناگون (که به نوع شرکت و شرایط فعالیت آن و برخی عوامل دیگر مربوط می‌شود) بالا و پایین برود.