معیارهای مرگ مغزی کدامها هستند؟ چه زمانی کسی دچار مرگ مغزی شده

١- کوما، عدم پاسخ به تحریکهای وارده به بالای سوراخ ماگنوم
۲- جدا کردن بیمار از ونتیلاتور (همراه با اکسیژنرسانی به او به مدت ۱۰-۲۰ دقیقه به طوری که PCO2 به ۵۰ تا ۶۰ میلی متر جیوه افزایش یابد. در صورت وجود مرگ مغزی، حتی این میزان CO2 نمیتواند فعالیت تنفسی را تحریک نماید.
٣- فقدان رفلکسهای سفالیک مثل رفلکسهای مردمک، آکولوسفالیک Doll’s eye، آکولو وستیبولار (کالریک)، رفلکس قرنیه،رفلکس Gag، مکیدن، بلع و وضعیت اکستانسور.
۴- رفلکسهای خالص نخاعی از جمله رفلکسهای وتری، پاسخ کف پایی و فلکسیون اندام در پاسخ به تحریک ممکن است وجود داشته باشند.
۵- درجه حرارت بدن بالای ۳۴ درجه سانتیگراد باشد.
۶- جریان خون سیستمیک ممکن است طبیعی باشد.
۷- علت آن باید بیماری ساختمانی مغزیا اختلال متابولیک غیرقابل بازگشت، تشخیص داده شده باشد. اگر احتمال مسمومیت دارویی با اتانول، خوابآورها، داروهای بیهوشی یا داروهای فلجکننده مطرح باشد، باید در تشخیص مرگ مغزی تامل کرد.
۸- در بالغین با علت ساختمانی شناخته شده و بدون احتمال مصرف دارو و اتانول) باید حداقل ۶ ساعت از فقدان عملکرد مغز گذشته باشد. در سایر موارد و همچنین در آسیب آنوکسیک – ایسکمیک مغز باید حداقل ۲۴ ساعت از فقدان عملکرد مغز گذشته باشد و بررسی از نظر دارو نیز منفی باشد.
٩- تشخیص مرگ مغزی در نوزادان کمتر از ۷ روز نباید داده شود.
در نوزاد ۷ روزه تا ۲ ماه حداقل ۴۸ ساعت، در ۲ ماه تا یکسال، حداقل۲۴ ساعت و در کودکان ۱ تا ۵ سال، ۱۲ ساعت (در آسیب آنوکسیک – ایسکمیک مغز ۲۴ ساعت) باید از فقدان عملکرد مغز گذشته باشد. در کودکان بزرگتر کرایتریاهای مرگ مغزی مثل بالغین است.
یافتههای پاراکلینیک
۱- EEG: باید خطوط مغزی در یک دوره ۳۰ دقیقهای، صاف یا ایزوالکتریک باشند.
۲- پتانسیل برانگیخته ساقه مغز(BAER): هیچ عکس العملی در این تست ایجاد نمیگردد.
٣- مطالعات تصویربرداری مثل MRA: در مطالعات تصویربرداری مثل MRA، آنژیوگرافی و TCD جریان خون مغزی وجود ندارد.
این نوشتهها را هم بخوانید