نخستین بخاریها در کجا ساخته و به کار گرفته شدند؟

بخاریها در اوایل قرن پانزدهم، مورد استفاده قرار میگرفتند، اگر چه هنوز در آن زمان اجاق منبع تولید گرما در خانه بود لیکن بخاریها کارایی بیشتری نسبت به اجاقها داشتند، زیرا بخاری در داخل یک اتاق جا گرفته و با انتقال جریان هوا اطراف یک محوطه به شکل دورانی، بر اساس این واقعیت که هوای گرم بالا رفته و هوای سرد پایین میآید.
بخاری های اولیه از خاک رسی یا آجر بابا درین از برنز یا آهن ساخته میشدند. زمانی که ساخت آهن ارزانتر شد، خود بخاریها نیز از آن ساخته شدند. فلز گرما را بهتر از خاک رس و یا آجر هدایت میکند، بنابراین ساخت بخاریهای آهنی، خود یک پیشرفت بزرگ بودند. آنها گرمای حاصل از آتش را به طرف هوای اتاق را انتقال میدادند.
اولین بخاریهای فلزی، بخاریهای پنج جداره نامیده میشدند. را به شکل جعبههایی بودند که از انجمن ورقه آهن ساخته میشدند: یکی برای بالا، یکی در قسمت کف کفش ورقه برای هر یک از بدنهها، بدنه پنجم باز گذاشته شد و بر روی محل آتش قرار میگرفت، به طوری که دود میتوانست از دودکش آن خارج شود.
اولین بخاریهای فلزی که نیاز به قرار دادن آنها بر روی محل آتش نبود، در هلند و اسکاندیناوی ساخته شدند. آنها بخاریهای ۶ جداره نامیده شده، زیرا از شش ورقه چدن ساخته میشدند که شش بدنه جعبه را میپوشاند.
بخاری هایی که دارای یک درب بودند، برای قرار دادن سوخت در داخل و برداشتن خاکستر از درون آنها به کار میرفتند. آنها همچنین دارای سوراخی برای ورود هوا به منظور ایجاد جریان صحیح و نیز یک سوراخ جهت نصب دودکش بودند.
در بخاریهای اولیه: چوب، زغال سنگ یا سوختهای ارزان و در دسترس، مورد استفاده قرار میگرفت. در سال ۱۸۲۰ در مقابل این کار نوعی بخاری با ماده سوختنی ذغال سنگ به نام بخاری دیواری به بازار عرضه شد. این بخاری به صورتی طراحی شده بود که قطعات کوچک زغالسنگ را که ارزان بودند، میسوزاند. ذغال سنگ بر روی اجاق در کف بخاری میسوخت و چنین بخاریهایی میتوانستند در طول مدت شبانه روز روشن بمانند.
این نوشتهها را هم بخوانید