نیکل چیست و چه خواص و کاربردی دارد؟
این فلز آلیاژهای بسیاری را به وجود می‌آورد که در صنعت موارد کاربرد فراوان دارند و یکی از سودمندترین فلزاتی است که بشر تاکنون شناخته است. اما در زمان‌های قدیم شیمیدانان هنگام استفاده از آن با مشکل مواجه می‌شدند. در حقیقت کلمه نیکل از لغت آلمانی «IMP» گرفته شده است! نیکل در شهاب سنگ یافت شد، و بعضی اوقات به حالت آزاد در اندازه بسیار کوچک یافت می‌شود. اما این فلز به مقدار زیاد از معادن مخصوص به دست می‌آید که پیروتیت نامیده می‌شود و شامل مواد معدنی نظیر آهن، مس و نیکل است.
کشور کانادا یکی از بزرگ‌ترین تولید کنندگان نیکل است. سنگ معدنی شامل نیکل، در یک کوره ذوب، داغ شده و مخلوطی سنگین بنام «matte» » به دست می‌دهد. سپس در اثر مخلوط کردن آن با کک «ذغال سنگ» و داغ کردن آن در کوره تبدیل به نیکل می‌شود.
نیکل درخشان، براق و سخت بوده و قابلیت چکش خواری دارد. بدین معنی که قابلیت تغییر شکل را دارا می‌باشد و از جمله موادی است که دارای خاصیت آهنربایی است به جز در مواردی که گرم شود و بندرت به‌صورت خالص دیده می‌شود، مگر در مواردی که به‌عنوان روکش بر روی فلزات دیگر بکار رود. این روکش قلع نامیده شده که سبب حفاظت سایر فلزات از زنگ زدگی و تیرگی می‌شود.
این فلز بیشتر در آلیاژ با ترکیب با سایر فلزات استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال آلیاژ نیکل با مس که در ضرب مسکوکات بکار می‌رود. سکه های ۵ سنتی به همین علت نیکل نامیده می‌شوند.
در آلیاژی که سه قسمت آن از مس و یک قسمت از روی باشد، نیکل یک فلز درخشان نقره ای را تشکیل می‌دهد که نقره آلمانی یا نیکلی نامیده می‌شود و برای ظروف نقره ای کاربرد دارد. موارد مذکور گوشه ای از کاربردهای نیکل بود. این فلز در ساختن نیکل آهنی بکار می‌رود که در مقابل فشار، بسیار مقاوم است، و همچنین در کارهای ساختمانی نظیر احداث پل‌ها، راه آهن، پرچ کردن، دیگ بخار، لوکوموتیو، چرخ و محور اتومبیل و چنگک‌های بیل مکانیکی، کاربرد فراوان دارد.
