چرا دریا زده می‌شویم؟
دریازدگی را می‌توان به کلیه سؤالاتی که در مورد تعادل، توازن و یا گیجی و دچار دوران سر شدن مطرح است مربوط دانست.
ارگان‌های حس تعادل بدن، شامل مژک‌های حساسی است که به وسیله مایعی احاطه شده است. هنگامی که در جهتی حرکت می‌کنیم، آیا مایع مژک‌ها را به حرکت در آورده، اینها پیام‌هایی به مغز می‌فرستند که وضعیت حرکت خود را در آن جهت احساس می‌کنیم. در حرکت‌های طبیعی و عادی این مایع لنف نامیده می‌شود و حرکت مژک‌ها چنان است که می‌توانیم بدنمان را با تغییرات، به سرعت و به سادگی هماهنگ کرده و تعادل خود را حفظ کنیم.
اما روی کشتی چه اتفاقی می‌افتد؟ چون موقعیت عرشه نسبت به زیر پای ما تغییر می‌کند، لنف نیز به سمت جلو و عقب تکان داده شده و البته این تغییر بصورت بالا و پائین و جلو و عقب و طرفین می‌باشد. این مسئله باعث حرکت سریع مژک‌ها به سمت جلو و عقب شده بنابراین پیام‌هایی که به مغز می‌فرستند پی در پی می‌باشد و به محض این که پیامی از مغز برسد، پیام دیگری کاملاً متفاوت از پیام قبل وارد می‌شود، وضعیت کشتی به سرعت تغییر می‌کند، بنابراین مغز پیام‌هایی متناقض و متفاوت از یکدیگر دریافت می‌دارد. نتیجتاً در سیستم عصبی آن ناحیه اختلال ایجاد شده و در ما احساس سرگیجه، سردرد، پیدایش نقاطی در جلو چشم، سرخ شدن صورت، عرق سرد و حالت تهوع دست داده و همه این موارد مجموعاً ما را به دریازدگی مبتلا می‌سازد.
متأسفانه تنها راه علاج آن است که: یا از حرکت لنف و یا از تأثیر پیام‌ها برخود جلوگیری کنیم. تنها درمان‌های موجود برای این عارضه، به طریق دوم عمل می‌کنند. و هنوز هیچ راهی برای جلوگیری از حرکت لنف و مژک‌های آن شناخته نشده است. آنچه که داروی ضد دریازدگی انجام می‌دهد، یکی از راه‌های زیر است: بی‌حس کردن آن بخش از مغز که از طریق آن پیام‌ها حرکت می‌کنند و یا بی‌حس کردن مرکز تهوع در مغز و یا اعصاب معین و خاص.
