چرا همه نقاط دارای جزر و مد یکسان نیستند؟
آیا تا بحال در ساحلی که در پائین ترین نقطه جزر باشد، قدم زده‌اید؟ جزر و مد در نتیجه جاذبه به وجود می‌آید درست مانند کشش زمین بر روی ماه، ماه نیز بر روی زمین کشش یا جاذبه دارد اما با نیرویی کمتر. این نیرو سبب کشش آب اقیانوس‌ها به‌طرف ماه می‌شود که موجب طغیان آب و ایجاد موج شده و ما را به وجود می‌آورد.
آب‌های موجود طرف دیگر زمین به دلیل دوری بیشتر، کمتر تحت تأثیر جاذبه ماه قرار می‌گیرند. بنابراین برآمدگی یا تحدب را به وجود می‌آورد. بنابراین هم در سمت ماه و خلاف جهت ماه، مد به وجود می‌آید.
از آنجائی که ماه به دور زمین می‌چرخد، این بالا و پائین بودن آب در سطح زمین و در ارتباط با ماه در یک سطح نگهداشته می‌شود. در حقیقت اگر سطح زمین با آب پوشیده می‌شد، جزر و مد آب‌ها بسیار منظم بود. اما بسیاری از پارامترها وجود دارند که در ارتباط با این موضوع می‌باشند. از جمله بلندی‌های قاره‌هاست که سبب ایجاد جریان‌های جزر و مد می‌شود که به پیروی از خط ساحلی در مکان‌های خاصی مانند خلیج‌ها انباشته می‌شوند.
در سواحلی که شیب ملایمی داشته و صافند، جزر و مد ایجاد شده دارای فضایی جهت گسترش است که ممکن است افزایش چندانی نیابد.
در مکان‌هایی که جزر و مد ایجاد شده وارد یک خلیج باریک یا کانال می‌شود، نمی‌تواند گسترش یابد و آب ممکن است تا ارتفاع زیادی انباشته شود.
به‌عنوان مثال در خلیج فوندی تفاوت بین پائین‌ترین و بالاترین ارتفاع جزر و مد بیش از ۲۱ متر است. در بیشتر قسمت‌های دریای مدیترانه، آب در هنگام مد کمتر از 0.5 بالا می‌آید.
این نوشته‌ها را هم بخوانید
