چه زمانی از اتحادیه اصناف به وجود آمدند؟
در یونان و روم باستان، بیشتر کارها را برده‌ها انجام داده و اربابانشان فقط برای ایشان غذا و منزل فراهم می‌کردند. در طی قرون وسطی، زارعین بدون زمین، برای مالکین زمیندار، در ازای حمایت آنها کار می‌کردند. کارگران مزدور نبوده، بلکه زارعین زمین بودند. با پیشرفت بازرگانی و صنعت، شهر به عنوان مکان اصلی برای کار مردم، جای «manor Feudal» را گرفت. بازرگانان و پیشه وران برای هر حرفه، انجمن‌ها و اتحادیه‌های را تشکیل دادند. این پیشه‌وران به صنعتگران، در منزل یا مغازه‌های کوچک کار می‌کردند و تعداد معدودی کارخانه، با کارگران بسیار که با یکدیگر کار می‌کردند، وجود داشت.
همه اینها در اواخر قرن ۱۸، با انقلاب صنعتی دگرگون شد. با پیشرفت ماشین‌ها که نسبت به کارگران کالاها را بیشتر و سریع‌تر تولید می‌کردند، کارخانه هایی به عنوان محل استقرار ماشین‌ها ساخته شد. صنعت دستی و مغازه های کوچک از میان رفتند. کارگر می بایست و درصدد جستجوی یک شغل بوده و به او در قبال خدماتش مزد داده می‌شد. زمانی که کارگران با مشکلاتی روبرو می‌شدند، کسی جوابگوی آنها نبود، شرایط موجود در کارخانه‌های ریسندگی اولیه چندان خوب نبود، به همین دلیل کارگران شروع به تشکیل اتحادیه‌هایی نمودند. آنها احساس کردند که چنانچه به اتفاق ایستادگی کنند، شانس بیشتری خواهند داشت تا به طور عادلانه به مشکلات آنان رسیدگی شود.
این اتحادیه های اصناف در شهرها به صورت انجمن هایی از صنعتگران ماهر برپا گردیدند. در سال ۱۸۶۸ کنگره اتحادیه اصناف، اولین اتحادیه بزرگ و موفق، در شهر منچستر انگلیس تشکیل گردید.
در اولین روزهای حکومت جمهوری آمریکا، نیاز شدیدی برای تشکیل اتحادیه ها احساس می‌شد، ولی سازمان دادن آنها کاری بس دشوار بوده افکارعمومی با تشکیل آنها منافات داشت. اولین اتحادیه در ایالات متحده در سال ۱۷۹۲ به وسیله هشت کفاش در فیلادلفیا تشکیل گردید، ولی یک سال بیشتر دوام نیاورد.
در طی اولین سالهای قرن نوزدهم، در سطح شهر، اتحادیه های اصناف شروع به کار کرد که اولین آنها اتحادیه صنف مکانیک بود، این اتحادیه در سال ۱۸۲۸ در فیلادلفیا تأسیس گردید، اولین فدراسیون مهم سریع کارگری در سال ۱۸۶۶ تأسیس گردید.
