چه زمانی برای اولین بار ظروف سفالی ساخته شدند؟
خاک رس خیس را می‌توان به صورت دلخواه شکل داد. اگر خاک رس پخته و یا بر روی آتش گرم شود، ماهیت آن تغییر کرده و دیگر نرم و قابل استفاده نیست. اشیا ساخته شده از خاک رس پخته را سرامیک و ظروف سرامیک را سفالینه می‌نامند.
اولین ظروف سفالی در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش ساخته شدند. برای جلوگیری از ریختن حبوبات از سبدها، آن‌ها با خاک رس خیس می‌شد. شاید روزی یک سبد از این نوع، بدون توجه بر روی آتش و داده و قسمت حصیری آن سوخته شده و باقیمانده اولین قطعه ظروف سفالی را به وجود آورده است.
ظروف سفالی بر سه نوعند: ظروف گلی، ظروف سفالی بسیار سخت و پورسلین «چینی». ساده‌ترین نوع این ظروف از خاک رس ساخته شده و سپس در آتش قرار می‌گیرد. این نوع ظروف، گلی نام دارد که دارای و فرد بوده و آب به آرامی از داخل آن تراوش می‌کند.
با گذشت زمان، افراد آموختند که سنگ‌های خاصی را می‌توان گداخته و به صورت نوعی شیشه درآورد، سنگ‌ها خورد و در هم شکسته شده به صورت پودر درآمده و با خاک رس مخلوط می‌شدند. ظروف سفالی گرد این خاک رس ساختمانی شدند سفالینه بسیار سخت نام دارند، که این نوع بدون خلل و فرد بوده و از آن‌ها می‌توان برای پختن غذا استفاده نمود.
در طول سال های ۶۱۸-۹۰۶ بعد از رحلت مسیح، در زمان سلسله «tang» چینی و شروع به ساختن نوع دیگر ظروف سفالی نمودند، این نوع یک خاک رس سفید مخصوص، که با پودر سنگ مخلوط شده بود، ساخته می‌شد. این ظرف سفالی به نام چینی «پورسلین» در کوره، در آتش که گرمای آن برای ذوب‌آهن کافی بود، قرار می‌گرفت که سخت و شفاف بود، به طوری که نور می‌توانست از آن عبور نموده و دیده شود.
در حدود ۳۳۰۰ سال قبل از میلاد، چرخ سفالگری مورد استفاده قرار می‌گرفت. سفالگر گلوله از خاک رس مرطوب را روی چرخ قرار داده و با چرخیدن چرخ، او خاک رس را به وسیله دست شکل می‌دهد. ظروفی که توسط دست ساخته می‌شوند، همیشه گرد می‌باشند. همه تمدن‌های قدیم: مصر و ایران و بین النهرین، ظروف سفالی زیبایی را می‌ساختند، مصریان شیشه‌هایی با رنگ‌های متنوع به کار می‌بردند، ایرانیان در حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد بر روی ظروف سفالی خود نقاشی می‌کردند، یونانیان و رومیان قدیم نیز گلدان‌های سفالی بزرگی می‌ساختند، ولی چینیان در عهد عتیق زیباترین ظروف سفالی را تهیه می‌کردند.