چه کسی اولین ساعت را ساخت؟
هنگام صحبت از ساعت، منظور ما وسیله‌ای برای اندازه‌گیری زمان است، ولی بشر مدت‌ها پیش از اختراع وسیله‌ای برای انجام این کار، راه‌هایی را برای اندازه‌گیری زمان کشف کرده بود. طلوع و غروب خورشید اولین واحدهای زمان برای بشر بودند، بلند و کوتاه شدن سایه‌های قطعات چوب، سنگ‌ها و درختان، نیز برای بشر زمان را در روز نشان می‌دادند. با حرکت ستارگان، او دارای یک نوع از ساعت بسیار بزرگ شده بود، بشر متوجه شد که در هنگام شب ستارگان مختلفی پدیدار می‌شوند.
مصریان قدیم بر اساس طلوع ۱۲ ستاره، شب را به ۱۲ مرحله زمانی تقسیم کردند. آن‌ها روز را نیز به ۱۲ مرحله تقسیم نموده و شبانه روز، بیست و چهار ساعت ما بر پایه تقسیمات شب و روز مصریان است. مصریان همچنین با قطعاتی از چوب همراه با عقربه، ساعت‌های آفتابی می‌ساختند. این ساعت‌ها دارای ۱۲ دوره زمانی برای تقسیم روز بوده و اولین ساعت‌های ساخته شده بودند.
شکل بعدی و تکامل یافته ساعت، به وسیله بشر که از آتش و آب استفاده می‌کرد، ایجاد شد. یک شمع با فرورفتگیهای بر روی بدنه، در هنگام سوختن از یک فرو رفتگی تا فرورفتگی دیگر، زمان را اندازه گرفت.
یک ظرف با سوراخ کوچکی در کف، می‌تواند روی آب قرار گیرد، پس از گذشت زمان معین، ظرف از آب و پر شده و فرو می‌رود.
در حدود ۲۰۰۰ سال پیش بشر ساعت دیگری را ساخت، و آن عبارت بود از دو ظرف شیشه‌ای توخالی متصل به یکدیگر به طوری که: شعر می‌توانست از یک ظرف به ظرف دیگر جاری شود. ظرف بالا با مقدار کافی شن که در عرض یک ساعت از سوراخ خارج می‌گشتند.
در حدود ۱۴۰ سال قبل از میلاد، یونانیان و رومی‌ها چرخ‌های دنده‌دار برای اصلاح ساعت آبی استفاده کردند، یک جسم شناور در یک ظرف قرار گرفته و با چکیدن آب به داخل ظرف، این جسم بالا می‌رود. این جسم به یک چرخ دنداندار وصل بوده و این چرخ عقربه‌ای را که روی درجا تعیین شده قرار داشت می‌چرخاند.
اولین ساعت واقعی مکانیکی، در حدود ۱۴۰۰ سال بعد ساخته شد، یک وزنه به ریسمانی که به دور قرقره پیچیده شده بود، متصل بود. با آزاد شدن ریسمان، قرقره چرخیده و یکسری چرخدنده را به حرکت در می‌آورد. چرخ‌ها عقربه‌ای را بر روی یک صفحه می‌چرخاند.