چگونه دانشمندان از ترکیبات خورشید آگاه شدند؟
می‌دانید که خورشید گوی بسیار بزرگی از گازهای بسیار پر حرارت است و از چندین لایه گازهای داغ تشکیل شده است.
ولی این اطلاعات را چگونه به‌دست می‌آوریم و چگونه با بسیاری از اجزای تشکیل دهندهٔ خورشید آشنا شده‌ایم؟
اختر شناس‌ها بسیار از اطلاعات خود دربارهٔ خورشید را با استفاده از ابزارهای مخصوصی به‌دست آورده‌اند.
بعضی از این ابزارها عبارتند از طیف‌نما، طیف‌نگار، طیف‌نگار خورشیدی، خرمن‌نگار، تلسکوپ رادیویی و گردونهٔ خبریاب فضایی.
از «طیف‌نما» برای مطالعهٔ گازهای درخشان خورشیدی استفاده می‌شود. این گازها به دانشمندان امکان می‌دهد که نوع مواد شیمایی مولد رنگ‌های حاصل از نور خورشید را تشخیص بدهند.
دانشمندان با استفاده از «طیف‌نگار» قادر خواهند بود که پروندهٔ ثابت رنگ‌های خورشید را تشکیل دهند و آن را در بایگانی خودشان حفظ کنند.
«طیف‌نمای خورشیدی» به ستاره شناسان امکان می‌دهد که دامنه و تنوع مواد پراکنده در سطح خورشید را مطالعه کنند.
در صورتی که یک وسیلهٔ عکس‌برداری به «طیف‌نمای خورشیدی» متصل گردد، دستگاه جدید را «طیف‌نگار خورشیدی» می‌نامند.
«خرمن‌نگار» نوع مخصوصی از تلسکوپ است و ستاره شناسان با استفاده از آن می‌توانند بدون اینکه منتظر کسوف (یعنی گرفتگی خورشید) شوند، از خرمن خورشید عکس بدارند.
دانشمندان به کمک «تلسکوپ رادیویی» قادر خواهند بود که امواج رادیویی‌ای را که از خورشید صادر می‌شود، مطالعه نمایند.
آتمسفر زمین مانع از رسیدن از بسیاری تشعشعات خورشیدی به سیارهٔ زمین می‌شود. به همین جهت، دانشمندها و ابزارهایی را به بالای آتمسفر می‌فرستند.
این ابزارها و دستگاه‌ها که به «گردونهٔ خبریاب فضایی» معروف شده‌اند، اطلاعات بیشتری را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.
در اینجا با آنکه شیوه‌های فنی کار این ابزارها را تشریح نکرده‌ایم، لیکن متوجه شدید که دانشمندها وسایل گوناگونی برای به‌دست آوردن اطلاعات فراوان دربارهٔ خورشید در اختیار دارند.