چگونه لباس به وجود آمد؟
بشر همیشه خواسته است که ظاهر خود را بیاراید. انسان اولیه پوست حیوانات را می‌پوشید و رشته‌هایی از سنگ‌ها و مهره، به گردن خود می‌انداخت. پوست درختان، برگ‌ها، حصیر و پر یا هر ماده دیگری که در دسترس بود، به صورت لباس در می‌آمد.
برای بشر اولیه، لباس همچنین خاصیت جادویی داشتن برای پیچیدن خود در داخل یک پوست داشت خود را از شیطانی حفظ کند. در طی دوران یخبندان، افراد برای گرم نگه داشتن خود، پوست حیوانات را می‌پوشیدند.
ابتدا پوست خام بریده شده و سپس در داخل پوست ایجاد می‌شد. قطعاتی از چرم یا روده حیوانات، از میان سوراخ‌ها کشیده شده و قطعات پوست را به یکدیگر می‌بست و جامعه را در روی بدن نگه می‌داشت. تدریجاً بشر یاد گرفت پوست‌ها را نرم‌تر و سبک‌تر بسازد. در حدود 4000 تا 5000 سال پیش، سوزن اختراع شد و به عنوان وسیله‌های کلیدی در تهیه لباس استفاده شد.
بعدها بشر یاد گرفت که چگونه پشم و موی حیوانات را تابیده و به صورت رشته‌های بلند درآورد. مصریان الیاف سبک پنبه و کتان را که در دره نیل پرورش می‌افتند، مورد استفاده قرار می‌دادند. سایر مردم باستان، پشم را بصورت نخ تابیده و در آورده و برای لباس‌ها و جامه‌های بلند از آن استفاده می‌کردند.
در آب و هوای سردتر، لباس‌ها تمام بدن را می‌پوشاند و به عنوان یه حفاظی در برابر آثار طبیعی بودند. به واسطه سردی هوا، لباس‌هایی که در این مناطق استفاده می‌شدند، مناسب‌تر بوده، بنابراین تهیه شلوار، بلوز بلند، و خرقه گرم و محافظ از این مناطق منشاء گرفت.
با پیشرفت ارتباط بین مناطق مختلف کره زمین، سبک لباس پوشیدن از نواحی مختلف به جاهای دیگر نفوذ کرد، ولی گروه‌های مختلف اجتماعی انواع متفاوتی از لباس را می‌پوشیدند. لباس طبقات پایین تر گشادتر و برای کارگران راحت‌تر بود. مردم ثروتمند، علاقه داشتن لباس‌هایی را بپوشند که بتوانند به دیگران نشان دهند. آنها کارهای دستی را انجام نمی‌دادند.
