گوارش کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و تری گلیسرید‌ها چگونه صورت می‌گیرد؟
گوارش کربوهیدرات‌ها:
رژیم غذایی ما شامل انواع گوناگون کربوهیدرات هاست. مونوساکارید‌ها بدون گوارش جذب می‌شوند. دی ساکارید‌ها و پلی ساکارید‌ها برای جذب شدن باید گوارش یابند و به مونوساکارید تبدیل شوند
آنزیم‌های گوارشی با واکنش آب کافت (هیدرولیز)، مولکول‌های درشت را به مولکول‌های کوچک تبدیل می‌کنند. در آب کافت همراه با مصرف آب، پیوند بین مولکول‌ها شکسته می‌شود. شکل ۱۲ واکنش آب کافت را در تبدیل دی ساکارید به مونوساکارید نشان می‌دهد.
دستگاه گوارش ما آنزیم مورد نیاز برای گوارش همه کربوهیدرات‌ها را نمی‌سازد، مثلا آنزیم موردنیاز برای تجزیه سلولز را نمی‌سازد.
گوارش پروتئین‌ها:
پپسین گوارش پروتئین‌ها را در معده آغاز می‌کند. در روده باریک در نتیجه فعالیت پروتئاز‌های لوزالمعده و آنزیم‌های روده باریک، پروتئین‌ها به آمینواسید‌ها، تجزیه می‌شوند.
گوارش تری گلیسرید‌ها:
فراوان‌ترین لیپید‌های رژیم غذایی، تری گلیسرید‌ها هستند.
آنزیم لیپاز، تری گلیسرید‌ها را به واحد‌های سازنده آن تجزیه می‌کند. صفرا و حرکات مخلوط‌کننده روده باریک موجب ریز شدن چربی‌ها می‌شوند. گوارش چربی‌ها، بیشتر در اثر فعالیت لیپاز لوزالمعده در دوازدهه انجام می‌شود.
مشاهده درون دستگاه گوارش با استفاده از درون بینی (آندوسکوپی آندو به معنای درون و اسکوپ به معنی دیدن) می‌توان درون مری، معده و دوازدهه را مشاهده کرد. درون بین (آندوسکوپ Endoscope) لوله‌ای باریک و انعطاف‌پذیر با دوربینی بر یک سر آن است. درون بینی برای تشخیص زخم‌ها، سرطان و عفونت به کار می‌رود. درون بین در نمونه‌برداری نیز استفاده می‌شود. کولون بینی (کولونوسکوپی) روشی برای بررسی کولون یا روده بزرگ است که به کمک آن روده بزرگ را تا محل اتصال به روده کوچک بررسی می‌کنند تا اختلال‌های احتمالی آن را مشاهده کنند.
باکتری‌های همزیست روده بزرگ و انتهای روده باریک، آنزیم آب کافت‌کننده سلولز دارند و گلوکز تولید می‌کنند، اما بافت پوششی روده بزرگ نمی‌تواند این گلوکز را جذب کند. این باکتری‌ها، انواعی از ویتامین‌های گروه B و ویتامین «K» می‌سازند که روده بزرگ می‌تواند آنها را جذب کند. بخشی از گاز‌های روده از فعالیت این باکتری‌ها به وجود می‌آیند. علاوه بر آن، این باکتری‌ها با‌ترشح مواد سمی، باکتری‌های بیماری‌زا را می‌کشند و از یاخته‌های پوششی روده بزرگ حفاظت می‌کنند. مصرف آنتی بیوتیک ممکن است، این باکتری‌های مفید را از بین ببرد. امروزه موادغذایی مانند ماست، با باکتری‌های مفید غنی‌سازی شده‌اند تا تعداد این باکتری‌ها را در لوله گوارش افزایش دهند. این محصولات رازیست یار (پروبیوتیک) می‌نامند.
