سریال خانه پوشالی – نقد، بررسی و خلاصه داستان – House of Cards

کارگردانان: دیوید فینچر، جوئل شوماکر، جیمز فولی، آلن کولتر، کارل فرانکلین، چارلز مک دوگال.

موسیقی متن: جف بیل،

بازیگران: کوین اسپیسی (فرانسیس آندروود)، رابین رایت (کلیر آندروود)، کیت مارا (زوئی بارنز)، کوری استال (پیتر روسو)، مایکل کلی (داگ استامپر)، ساکینا جفری (لیندا واسکوئز)، کریستن کانلی (کریستینا گالگر)، کنستانس زیمر (جنین اسکارسکی)، سباستین ارکیلس (لوکاس گودوین)، نیتن دارو (ادوارد میچم)،؛ سندرین هولت (جیلیان کول)، مایکل گیل (رئیس جمهور گرت واکر)، دن زیسکی (جیم متیوز)، بن دنیلز (آدام گالووی)، ماهر شلاعلی (رمی دنتون)، جین آتکینسون (کاترین دورانت)، کوین کیلنر (مایکل کرن)، بوریس مک کیور (تام همراشمیت).

خلاصه سریال خانه پوشالی House of Cards

فرنسیس آندروود، نمایندهٔ دموکرات کنگره و مغز متفکری است که در پشت پرده کمپین نماینده رئیس جمهور جدید، گرت واکر، را هدایت کرده و او را به قدرت رسانده است. گرت پس از انتخاب شدن تصمیم‌اش برای سپردن وزارت امور خارجه به آندروود را تغییر می‌دهد تا حضور او در کنگره به کنترلف بیشتر حزب کمک کند. تصمیمی که خشم فرانسیس را در پی دارد و حالا او در تفکر انتقام و از پاشیدن خانه‌ای است که با ورق‌ها ساخته. فرانسیس از تمام ابزارها و اشخاصی که بر سر راهش قرار می‌گیرند از خبرنگار گرفته تا نمایندهٔ کنگره، استفاده می‌کند تا رئیس جمهور را در گوشهٔ رینگ قرار دهد و این تازهٔ مرحلهٔ اول از نقشه‌ای است که برای کاخ سفید در سر دارد.

فصل اول خانه ورق‌ها در سیزده قسمت یک ساعته ساخته شده است. نام سریال به بازی‌ای قدیمی اشاره دارد ک در آن ورق‌های بازی به صورت خانه‌ای چند طبقه روی هم قرار می‌گیرد و البته هر لحظه هم احتمال ریختن ورقها وجود دارد.

کیت مارا بازیگر نقش زویی بارنر خبرنگار جوان واشنگتن هرالد، خواهر رونی مارا است که در شبکه اجتماعی و دختری با خالکوبی اژدها با دیوید فینچر همکاری داشته. کیت بعد از خواندن سناریوی خانه ورق‌ها از خواهرش خواسته تا با فینچر صحبت کند که از او برای نقش زویی تست بگیرد.

خانه ورق‌ها از معدود سریال‌های تلویزیونی است که تمام اپیزودهایش را کارگردانان مشهور سینمای آمریکا ساخته‌اند.

بودجهٔ تولید این سریال حدود 60 میلیون دلار تخمین زده می‌شود.

اگر چه داستان در واشنگتن دی سی اتفاق می‌افتد، اما شهر بالتیمور (یالت مریلند) لوکیشن فیلمبرداری سریال است.

اقتباس از مینی سریالهای معروف انگلیسی تازگی ندارد ولی سریال خانه پوشالی House of Cards حتی از نمونه‌های موفق قبلی هم یک قدم فراتر می‌رود. سه‌گانهٔ مایکل دابز با محوریت شخصیت فرانسیس اورکهارت، نمایندهٔ محافظه‌کاری که با نقشه‌های هوشمندانه‌اش به رهبری حزب و نخست‌وزیری بریتانیا می‌رسد، از آثار شاخص ادبیات سیاسی است. مینی سریال مشهور بی بی سی هم (که از تلویزیون ایران با نام خانهٔ پوشالی پخش شده) با حضور درخشان ایان ریچاردسون، شهرت بیشتر شخصیت فرانسیس را به همراه داشته است. دیوید فینچر از زمان همکاری با اریک راث در مورد عجیب بنجامین باتن، در فکر ساخت سریالی آمریکایی از خانه ورق‌ها بود و با ابراز تمایل «نت فلیکس» بالاخره این پروژه به راه افتاد.

کاخ سفید مخصوصاً در چند سال اخیر، به لوکشین‌های محبوب فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی تبدیل شده است. رویکرد آثار سیاسی مرتبط با کاخ سفید را می‌شود در چند دسته تقسیم کرد. یکی نگاه سنتی و قدیمی است که رئیس جمهور در هیبت مردی با فره ایزدی به تصویر می‌کشد که برای مردم باورمند به او، شکل ارتقاء یافته‌ای از کلانتر فیلم‌های وسترن به حساب می‌آید. در تریلرهای سیاسی (چه تریلرهای افشاگر دههٔ هفتاد و چه اکشن‌های دههٔ نود)، کاخ سفید سازمانی با نقاط تاریک است که وقتی کسی سر از کارش درمی‌آورد، دستور حذف‌اش صادر خواهد شد. نگاه جدیدتر هم که تقریباً محصول دوران بعد از سریال بال غربی (آرون سورکین) است، ساختار قدرت درون دولت را توصیف می‌کند با این حساب می‌شود خانه ورق‌ها را یک نمونهٔ متفاوت در نظر گرفت چرا که اینجا داستان دربارهٔ هوش برتر و خارج از کاخ سفید است که می‌تواند افراد مافوق خودش را به بازی بگیرد.

زمانی که سریال خانه پوشالی House of Cards قبلی ساخته شده بود، هنوز ای باور عمومی وجود داشت که در پشت پرده، نخ‌های سیاست دنیا را لردهای انگلیسی به رسم وینستون چرچیل در دست دارند. اما با تغییر شرایط، داستان به خیابان‌های شلوغ و اتاق‌های تو در توی واشنگتن منتقل شده است. قدرت و سیاست هم دیگر مانند گذشته فقط به بازی شطرنج محدود نمی‌شود که دو سری مهرهٔ سیاه و سفید دارد. آنچه که خانهٔ ورق‌ها و فرانسیس آندروود (کوین اسپیسی) به نمایش می‌گذارد، بیشتر شبیه ماهجونگ (بازی قدیمی چینی‌ها که با کاشی‌های کوچک نقش‌دار انجام می‌شود) است. ماهچونگ انواع مختلفی دارد ولی قاعدهٔ اصلی آن حذف کردن است باید طوری کاشی‌ها را برداری که حرکت بعدی مطابق میل خودت باشد و قدرت انخاب را از حریفت بگیری، مضمونی که با سلیقه و دیگر آثار کارنامهٔ دیوید فینچر نزدیکی دارد.

فینچر در سریال خانه پوشالی House of Cards اختیار علمی فراتر از کارگردان‌های تلویزیونی داشته و با وجود این که تنها دو قسمت ابتدایی سریال را کارگردانی کرده است، اما معماری سریال حاصل کار اوست. خیلی از عناصر ساختاری و بصری کارهای اخیر فینچر در خانه ورق‌ها هم دیده می‌شود و وسو. اس و حس طنز هوشمندانهٔ جاری در آن، از تمام سریال‌های سیاسی و تریلرهای تلویزیونی این روزها فاصله می‌گیرد.

اهمیت سریال خانه پوشالی House of Cards تنها به جنبه‌های دراماتیک آن محدود نمی‌شود. این تریلر سیاسی تشکیل دهندهٔ نسل اول آثاری از جریان اصلی صنعت سرگرمی و رسانه است که مستقیماً برای دانلود از طریق شبکهٔ اینترنت تولید می‌شوند. قابلیت دسترسی و گستردگی اینترنت، پیش این در برخورد با موسیقی و فیلم‌ها و سریال‌های کوتاه، تجربهٔ موفقی را رقم زده است و در حال حاضر به عنوان یک رسانهٔ جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های بلند مطرح شده، واکنش امی به سریال تحسین شده‌ای مانند خانه ورق‌ها، تا حدودی بیانگر سیاست‌های آینده در قبال این فرمت پخش جدید هم خواهد بود.