اسب اولین بار چه زمانی و توسط چه کسانی رام شد؟
کمتر حیوانی مانند اسب توانسته در طول تاریخ نقش مهمی را ایفا کند، زیرا یکی از کاربردهای این جانور، شرکت و استفاده در جنگ بوده است. آیا می‌توانید تصور کنید که قبایل سرگردان، ارتشهای مهاجم، شوالیه‌ها و سربازان در سراسر دنیا بدون اسب، در طی هزاران سال گذشته چه می‌کردند و البته می‌توانیم اجداد اسب را در طی میلیونها سال گذشته دنبال نمائیم، ولی چه کسی اولین بار این جانور را رام کرد؟ همانطور که می‌دانیم، انسان ماقبل تاریخ، اسب را بعنوان یک منبع غذایی مهم مورد استفاده قرار می‌داد و مدتها طول کشید تا به این فکر افتاد که از این جانور به عنوان مرکب استفاده کند.
اولین موجود در این تصاویر، بیشتر شبیه اسبهای کوچک مغولی امروزی هستند. در این تصاویر و کنده کاریها نشانه‌هایی از وجود نعل می‌باشد که بیانگر این مطلب است که در آن زمان اسب اهلی شده بود. بهرحال محتمل است که قابل سرگردان در آسیای مرکزی، اولین رام کنندگان اسب بوده‌اند و از آنجا این جانور به اروپا و آسیای صغیر برده شد. نیز می‌دانیم که ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در بابل اسب وجود داشته است.
چون رام شدن اسب، قبل از ثبت وقایع تاریخی انجام شده است، دنبال کردن مبدأ هر گونه پرورش اسبهای مدرن امروز، بسیار مشکل است. قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین نژاد این جانور، اسب زین دار عربی است، آنها دست کم ۱۵ قرن پرورش داده می‌شدند، این اسبها کوچک بوده و دارای پاهاپی ظریف، بلند و باریکند و کف پاهای آنها نیز کوچک و پشتشان قوی و کوتاه می‌باشد. زمانی که جولیوس سزار به انگلستان حمله برد، اسبهایی را در آنجا یافت. در زمان او، این اسبان احتمالاً کوچک و مقاوم بودند. مدتی بعد، در دوران شوالیه‌ها، اسبها عمداً برای اندازه و قدرت پرورش داده شده و برای شرکت در جنگ بکار می‌رفتند، اما با اختراع باروت، سرعت پیش از اندازه و قدرت اهمیت یافت، بنابراین اسبهای سریعتر بیشتر پرورش داده می‌شدند.
چون اسبهای تیزرو بیشتر مورد توجه بود، اسبهایی از نژاد عرب، ترک و ایرانی به انگلستان آورده شدند. اسبهای اصیل امروزی از ترکیب این نژادها بوجود آمده‌اند.
اتفاقاً اسبی اصیل و واجد شرایط برای انتخاب شدن بوده که در کتاب جامع اسب نام آن ثبت شده باشد، این کار در سال ۱7۹۱ در انگلستان آغاز شده بود که شجره‌نامه اسبها را تا سال ۱۹۹۰ دنبال می‌کرد.
