زنبورهای بدون عسل چه می‌خورند؟

تقریباً همه حشرات، راههای جالبی برای مراقبت از نوزادان خود دارند ولی هیچکدام به اندازه زنبوران بی عسل از خود مهارات نشان نمی‌دهند. برخی از این زنبوران، خانه‌های کوچک گلی برای بچه‌هایشان می‌سازند و دیگران از کاغذ لانه می‌سازند. برخی سوراخی در داخل زمین حفر می‌کنند و برخی در داخل چوب، بافتهای کوچکی را اره می‌کنند و زمانی که خانه ساخته شد و مادر برای شکار غذا بیرون می‌رود. زنبوران بی عسل کوچک، دارای رژیم غذایی مخصوص بخودند، برخی فقط عنکبوت می‌خورند، برخی سوسک، برخی مگس، بسیاری از آنها هیچ نمی‌خورند مگر غذای زنده.

زنبورهای ماده، هر گونه مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا غذای مورد نظر را بیابند، آنگاه آن را با فکهای قوی خود گرفته و با دقت نیش سمی خود را در مراکز عصبی حشره فرو می‌کنند، این سم حشره را نکشته، بلکه بطور کامل آن را فلج می‌سازد. بنابراین غذا تا زمانی که بچه‌های زنبور آماده خوردنش شوند، تازه می‌ماند.

زنبورهای بدون عسل، متعلق به گروه مشابهی از حشرات دارای بالهای غشایی هستند، مانند زنبوران عسل و مورچه‌ها. به گونه‌های بسیار زیاد آن به دو گروه تقسیم می‌شوند: زنبوران اجتماعی که برای لانه‌سازی و تهیه غذا برای بچه‌هایشان، با هم کار می‌کنند و زنبوران غیر اجتماعی که همواره به تنهایی کار می‌کنند. زنبوران بی عسل اجتماعی، بالهایشان را بطور مرتب مانند بادبزن منبسط می‌کنند، در حالی که بیشتر زنبوران منزوی، آنها را صاف بر پشت خود می‌خوابانند، بنابراین بدین وسیله می‌توان این دو گروه را از یکدیگر تمیز داد.

تمام زنبورهای بی عسل تا حدی شبیه یکدیگرند. همه آنها دارای 4 بال شفاف و ۳ جفت پا می‌باشند. ماده‌ها دارای ارگانهایی با نیشهای بلند و ظریفند که در قسمت پائینی اندامشان قرار دارد. دهان آنها هم برای مکیدن و هم برای جویدن مناسب است چون هم می‌توانند از آب میوه‌جات و هم از بدل سایر جانداران تغذیه کنند. برخی از این نوع زنبوران نیز فقط از عسل استفاده می‌کنند.