سحابی خرچنگ (M1) از نگاه هابل

این وضعیت آشفته‌ای است که بعد از انفجار ستاره‌ای به‌جا می‌ماند. تصویر بالا رشته‌های اسرارآمیز سحابی خرچنگ را نشان می‌دهد که نتیجه‌ی یک ابرنواختر است. این رشته‌ها نه تنها بسیار پیچیده‌اند بلکه به نظر می‌آید جرم‌شان از آن‌چه‌که از ابرنواختر خارج شده است کم‌تر هم باشد؛ همچنین سرعت‌شان نیز بسیار فراتر از آن چیزی است که از انفجاری آزاد انتظار می‌رود. تلسکوپ فضایی هابل این تصویر را گرفته و با ترکیبی از سه رنگ مورد توجه‌ی دانشمندان منتشر شده است. وسعت سحابی خرچنگ 10 سال نوری و در مرکز آن تپ‌اختری (ستاره‌ای نوترونی به بزرگی خورشید اما با اندازه‌ی شهری کوچک) خفته است. تپ‌اختر خرچنگ هر ثانیه 30 بار دور خودش می‌چرخد.