«میستلتو» چیست؟
در میلیون‌ها خانه در اروپا و آمریکا، در هنگام کریسمس، میستلنو آویزان شده است. بنا به آنچه موسوم است، هنگامی‌که یک دختر زیر میستلتو ایستاده است، هر مردی اجازه دارد او را ببوسد. استفاده از این درخت در تعطیلات و آئین‌های سنتی به زمان‌های قدیم باز می‌گردد.
هنگامی‌که رومی‌ها به بریتانیا و فرانسه حمله کردند، مردمی که در آنجا زندگی می‌کردند سِلت نامیده شدند تحت فرمان کشیش‌هایی که دروئیدها نامیده می‌شدند، قرار داشتند.
کشیش‌ها معتقد بودند که روح انسان، جاودانی و فناناپذیر است. بسیاری از مراسم مذهبی آن‌ها در رابطه با پرستش درختان بود و آن‌ها عقیده داشتند هر آنچه که در روی درخت رشد کند هدیه‌ای از بهشت است. در این میان مقدس‌ترین هدایا میستلتو بود. آن‌ها این درخت را با چاقوی طلایی بریده و در بالای ورودی‌ها می‌آویختند تا مانع دخول روح شیطانی و پلید شود. و بنابر اعتقاد آنان فقط شادی‌ها می‌توانند از زیر آن عبور کرده و داخل شوند و این منشأ سنت بوسیدن در زیر این درخت می‌باشد.
در بین مردم اسکاندنیاوی نیز این درخت نشانه شانس می‌باشد. آن‌ها هنگام جشن زمستانی میستلتو را چیده و آماده می‌کنند و هر خانواده تکه‌ای از آن را بالای ورودی خانه آویزان می‌کند. بدین ترتیب اهل خانه از روح شیطانی در امان می‌ماند.
دلیل دیگر برای تقدس این درخت این است که گاهی است که ریشه‌ای در زمین نداشته و بر روی شاخه‌های دیگر رشد می‌کند. این درخت در ابتدای رشد، گیاهان کوچک دیگری تولید می‌کند. این گیاهان در پوست و تنه درختی که دانه بر روی آن افتاده است، فرو می‌روند. بعد از اینکه از میان پوسته چوبی رشد کردند، رطوبت و غذای درخت را جذب می‌کنند.
رطوبت و غذا سبب رشد میستلتوی جوان می‌شود که بعدها سریع‌تر از بقیه رشد می‌کند. بنابراین می‌بینید که هیچ رابطه مستقیمی بین خاک و این درخت وجود ندارد. در بعضی موارد آنچنان سریع رشد می‌کند که درختی را که باعث رشد و حیات او شده از بین می‌برد.
میستلتو بر روی درخت بلوط و انواع دیگر درختان در بسیاری از قسمت‌های اروپا و آمریکا رشد می‌کند، پرندگان دانه‌هایی را که گیاه تولید کرده است، دوست دارند. هنگامی‌که آن‌ها را می‌خورند، دانه‌های چسبناک به منقار آن‌ها می‌چسبد. در حالی که سعی می‌کنند دانه‌ها را از منقارشان پاک کنند، منقار خود را به درختان دیگر می‌مالند، بنابراین سبب پراکنده شدن دانه‌ها نیز می‌شوند.