گاوها قبل از من و شما وارد دنیای متاورس شده‌اند! خیال کن شاد و آزادی تا شیر بیشتری از تو بدوشیم!
در ترکیه، یک دامدار شروع به گذاشتن هدست‌های واقعیت مجازی روی برخی از گاو‌های خود کرده! از این طریق مناظر زیبا و آفتابی بیرون به آنها نشان داده می‌شود. این دامدار می‌خواهد آزمایش کند که آیا این طوری تولید شیر گاوها بیشتر می‌شود یا خیر!
نتایج اولیه آزمایش مثبت است، اما دیدن واقعی گاوی که در متاورس زندگی می‌کند تا بتواند شیر بیشتری برای انسان تولید کند، غم‌انگیز است، من را به یاد ماتریکس می‌اندازد و یک استدلال منفی قوی علیه خود فلسفه متاورس هم محسوب می‌شود.
بر اساس خبر روزنامه سان و خبرگزاری ترکی Anadolu Ajansi، گاو‌های VR با نام مستعار سایبرگاو متعلق به Izzet Kocak، یک دامدار و دامدار ساکن آکسارای ترکیه هستند.
از آنجایی که گاوها در زمستان‌های سخت در محوطه داخلی دامداری‌ها محصور می‌شوند، ایده این بود که از واقعیت مجازی استفاده شود تا گاوها را فریب دهند تا فکر کنند واقعاً بیرون هستند. خلاصه اینکه آنها را شادتر نگه دارند تا شیر بیشتری تولید کنند.
بر اساس گزارش‌ها، هدست‌های واقعیت مجازی ابتدا در مسکو قبل از رسیدن به ترکیه آزمایش شدند و با هماهنگی دامپزشکان برای اطمینان از ایمن بودن گاوها توسعه یافتند. Kocak تاکنون از دستگاه‌های VR روی دو گاو استفاده کرده است و نتایج مثبت است، حتی اگر سیستم واقعی بسیار دیستوپیایی و عجیب باشد. به گفته Kocak، تولید شیر گاوها از 22 لیتر به 27 لیتر در روز رسیده است.
آنها با هدست یک مرتع سرسبز را می‌بینند و روحیه پیدا می‌کنند و سطح استرسشان کاهش می‌یاد. ظاهراً نتایج به قدری مثبت است که کوچاک برای گسترش آزمایش خود هیجان‌زده شده و قصد دارد 10 هدست دیگر بخرد و نصب کند.
این تا حدی اساساً طرح داستان ماتریکس است. موجودات زنده در دنیای مجازی گیر می‌افتند و فریب داده می‌شوند تا «زندگی بهتری» را خیال کنند و در عین حال منابعی را برای کسانی که آنها را در فراجهان اسیر نگه می‌دارند تولید می‌کنند.
اما آیا در پی یک ناهنجاری اجتناب ناپذیر، گاو برگزیده‌ای ظهور پیدا می‌کند و قیام خواهد کرد تا انسان‌ها را شکست دهد و برادران و خواهران گاو خود را آزاد کند؟ احتمالا نه!
اما از آنجایی که شرکت‌ها و برادر بزرگ‌ها روز به روز بیشتر سعی می‌کنند مردم را متقاعد کنند که متاورس، همان آینده مطلوب رؤیایی است و نه فقط یک کلمه کلیدی گنگ برای ساخت زندگی 2.0، نمی‌توانم به این گاو‌های ناتوان و درمانده نگاه نکنم که در یک VR محدود شده‌اند.
اما اگر محدود متاورس را توسعه دهیم و فلسفی و سیاسی‌اش کنیم، اما مدتهاست که در متاورس زندگی می‌کنیم! یعنی دیرزمانی است که رسانه‌ها و الگوریتم‌ها و شبکه‌های اجتماعی دنیایی متفاوت و پر از سرگرمی‌های تمام‌نشدنی سطحی برای ما ایجاد می‌کنند. درست به همین خاطر است که انبوه مردم در بند اسکرول‌های بی‌پایان و خیره به اخیار مهوع دنیای سلبریتی‌ها می‌مانند و غافل از حقوق اولیه و نیازهای انسانی خود می‌شوند.
ما مدتهاست که هدست واقعیت مجازی و متاورس بر سر داریم و خودمان هم نمی‌دانیم!
عالی بود.احتمالا درست همون زمانی که جورج اورول کتابهاش رو مینوشت، همون موقع اخرین امید برای اینکه آزاد زندگی کنیم هم بر باد رفته بود. به قول آل احمد «من این کتابهای بزرگوار را در بازار همچون پرچمی میدانم که به نشانه استیلای متاورس بر زندگی ما به اهتزاز درآمده است» 🙂
یاد آخرین صحنه «وکیل مدافع شیطان» میوفتم، جایی که شیطان که از در حقوق و قانون نتونسته بود وارد بشه، رفت تا از در رسانه وارد بشه!