‌ نخستین روزنامه نگار زن دنیا: آنا مارگریت دو نویر

آنا مارگریت دو نویر (Anne Marguerite du Noyer) نام روزنامه نگاری فرانسوی است که با توجه به تاریخ زندگی و فعالیت  هایش می  توان او را قدیمی  ترین روزنامه  نگار زن در دنیا دانست.

مارگاریت نویر که بین سال  های ۱۶۶۳ و ۱۷۱۹ میلادی زندگی می  کرد یکی از مشهورترین روزنامه  نگاران اوائل قرن ۱۸ به شمار می  آید.

نویر که بسیار ماهرانه می نوشت به طور ویژه به موضوعاتی درباره شایعات و رسوایی های افراد سرشناس می  پرداخت اما آن  چه که دلیل اصلی شهرت او به عنوان یک روزنامه  نگار زن شد، این بود که یک سلسله گزارش مهم درباره مذاکراتی نوشت که سرانجام به صلح آترخت (Utrecht) انجامید.

در آن زمان بازی پیچیده و جنگی بی  سرانجام میان اسپانیا و فرانسه درگرفته بود و به تبع آن بسیاری دیگر از کشورهای اروپایی نیز درگیر آن شده بودند. دلیل اصلی این جنگ آن بود که چارلز دوم پادشاه وقت اسپانیا فرزندی نداشت که جانشین او شود و از سوی دیگر به دلیل نسبت فامیلی که با خانوادهٔ سلطنتی فرانسه داشت، پیش از مرگ خود در سال ۱۷۰۰ میلادی، شاهزاده فیلیپ فرانسوی را به عنوان جانشین خود معرفی کرد. اما لویی چهاردهم که در ردهٔ جانشینان تاج و تخت فرانسه بود، از این انتخاب چندان راضی به نظر نمی رسید و تمایل زیادی داشت تا خودش هر دو قدرت را با هم به دست گیرد. در آن صورت فرانسه قدرتمندترین کشور اروپایی می  شد و می  توانست سودای تسلط بر دیگر کشورهای قارهٔ اروپا را نیز تحقق بخشد. این بود که کشورهای دیگر نیز سکوت نکردند و سر به مخالفت برداشتند. اما پیش از آن که دامنهٔ این جنگ گسترده شود صلح آترخت به داد آن  ها رسید. طبق این معاهده فرانسه و اسپانیا دو دولت مستقل از هم شناخته شدند و ادغام آن‌ها منتفی گردید.

این قرارداد علاوه بر این که تعادل قدرت را در اروپا حفظ می  کرد، پایانی بر جاه  طلبی فرانسه و راهی برای رسیدن به شیوه  های نوین حکومتی بود.

یکی از تاریخ شناسان بریتانیایی به نام جی. ام. ترویلین (G. M. Trevelyan) می  نویسد: این عهدنامه که آغازگر و نشانهٔ تمدن در قرن هجدهم در اروپا است در واقع پایان بخش خطری بود که اروپا را از جانب سلطنت پیر و تاریخی فرانسه تهدید می  کرد. این آغاز که به طور کلی جهان را تحت تأثیر قرار داد، اتفاقات نوینی مانند ثبات اقتصادی و رفتن به سوی دولت  های قانون مدار به جای سیستم  های پادشاهی را به دنبال داشت. همهٔ این  ها در نهایت اهمیت کاری را که مارگریت نویر با حرفهٔ روزنامه نگاری  اش انجام داده بود، بیش از پیش مشخص می  کند؛ چراکه او با رسانه  ای کردن موضوع مذاکرات و مورد نقد و سوال قرار دادن طرفین مذاکره توانست راه را برای ایجاد تعامل باز کند و روند منتهی به صلح را سرعت بخشد.

مارگریت در خانواده  ای از طبقه متوسط به دنیا آمده بود و در زندگی شخصی  اش دشواری  های زیادی را تجربه کرده بود. او به دلیل شرایط نامناسب و پرآشوب فرانسه، بعد از آن که مذهبش را از پروتستان به کاتولیک تغییر داد، در سال ۱۶۸۶ مجبور به ترک کشورش شد و پس از مدتی نزد یکی از عموهای آواره‌اش که به هلند پناهنده شده بود، ساکن شد. او یک بار نیز مجبور شد به ژنو مهاجرت کند.

مارگریت در طول تمامی سفرهایش مشغول نوشتن گزارش بود و این تنها راهی بود که از آن امرار معاش می  کرد. یکی از موضوعاتی که مارگریت نویر به دفعات به آن پرداخته بود، آزادی زنان و دفاع از حقوق جنسیتی آن  ها بود.

او در سال ۱۶۸۶ با گولیام دو نویر ازدواج کرد و ظاهراً از این ازدواج و استفاده از نام خانوادگی همسرش راضی به نظر می  رسید.

مارگارت تا سال ۱۷۱۹‌ که چشم از جهان فرو بست توانست تحولات بزرگی را با نوشته  هایش در جهان به وجود آورد و نام خود را به عنوان روزنامه  نگاری شاخص و موفق در تاریخ روزنامه  نگاری فرانسه به ثبت برساند.

آزما , آبان ۱۳۹۸ – شماره ۱۴۱