کمبود ویتامین K چه دلایلی دارد؟
بیماران بستری و بیماران سرپایی شدیداً بد حال ممکن است بر اثر کمبودهای اکتسابی فاکتور انعقادی دچار خون‌ریزی شوند. مهم‌ترین علت، پایین بودن سطح فاکتور کمبود ویتامین K است.
کمبود ویتامین K ممکن است بر اثر یکی از موارد ذیل ایجاد شود:
۱- بیماری مجاری صفراوی که گردش خون کبدی – روده‌ای را مختل می‌سازد و منجر به کاهش جذب ویتامین K می‌شود؛
۲- داروها، به خصوص آنتی بیوتیک‌هایی که روده را استریل می‌کنند و منابع باکتریایی تولید ویتامین K را کاهش می‌دهند یا داروهای دیگری نظیر کلستیرامین که مستقیماً جذب ویتامین K را مختل می‌سازند. این گروه از داروها شامل سفالوسپورین‌ها هستند که متابولیسم داخل کبدی این ویتامین محلول در چربی را مختل می‌سازند و
۳- وضعیت تغذیه‌ای ضعیف ناشی از بیماری سوء جذب (اسپرو)، بیماری مزمن یا دریافت خوراکی ناکافی در بیماران شدیداً بد حال،
هم‌چنان که پیشتر اشاره شد، فاکتورهای II، VII، IX و X فاکتورهای پیش‌برنده‌ی انعقاد وابسته به ویتامین K هستند و علاوه بر آن پروتئین‌های C و S نیز چنین وضعیتی دارند.
وارفارین، گاما کربوکسیلاسیون وابسته به ویتامین K را در این فاکتورها را مهار می‌کند و موجب کاهش حاد سطح فاکتور VII مؤثر می‌شود زیرا در بین فاکتورهای وابسته به ویتامین K فاکتور VII کوتاه‌ترین نیمه عمر را دارد ( ۶ ساعت).
