ببینید! آخرین تصاویر حماسی گرفته شده توسط فضاپیمای آزمایشی تغییر جهت سیارک ناسا (DART )

یک سفینه فضایی ناسا روز دوشنبه با یک سیارک در فاصله 7 میلیون مایلی زمین برخورد کرد تا مدار آن را منحرف کند و در یک آزمایش تاریخی برای اثبات توانایی بشریت برای جلوگیری از برخورد یک جرم آسمانی به روی زمین موفق شد.

آزمایش با عنوان تغییر مسیر دوگانه سیارک ( DART ) به هدف خود، صخره فضایی دیمورفوس، در ساعت 7:14 بعد از ظهر به وقت شرقی (2314 GMT) برخورد کرده. 10 ماه پیش این فضاپیما از کالیفرنیا در مأموریت پیشگامانه خود، پرتاب شده بود.

لوری گلیز، مدیر بخش علوم سیاره‌ای ناسا می‌گوید: «ما در حال ورود به عصر جدیدی هستیم، دورانی که در آن به طور بالقوه توانایی محافظت از خود را در برابر برخورد خطرناک سیارکی داریم.»

دیمورفوس – یک سیارک 160 متری است که تقریباً از نظر اندازه با هرم مصر قابل مقایسه است و به دور برادر بزرگی به نام دیدیموس به طول نیم مایل می‌چرخد.

شکل تخم‌مرغی و سطح سنگ‌‌چین آن سرانجام در چند دقیقه گذشته آشکار شد. DART با سرعت تقریباً 23500 کیلومتر در ساعت به سمت آن می‌رفت.

تصویر سیاه و سفید که دو صخره کوچک را در فضا نشان می‌دهد

دانشمندان و مهندسان ناسا با فریز شدن صفحه بر روی تصویر نهایی، خوشحال شدند، چرا که نشان می‌دهد سیگنال از بین رفته و برخورد صورت گرفته است.

مطمئناً، این جفت سیارک هیچ تهدیدی برای سیاره ما ندارند زیرا هر دو سال یک بار خورشید را حلقه می‌زنند. اما ناسا انجام این آزمایش را قبل از کشف نیاز واقعی مهم دانسته است.

با ضربه به دیمورفوس، ناسا امیدوار است که آن را به مدار کوتاه‌تری سوق دهد و 10 دقیقه از زمان حرکت چرخشی آن به دور دیدیموس که در حال حاضر 11 ساعت و 55 دقیقه است، کم کند.

تلسکوپ‌های زمینین می‌توانند منظومه سیارکی را مستقیماً ببینند اما می‌توانند تغییر الگو‌های نوری را تشخیص دهند و در روز‌ها و هفته‌های آینده تغییر مدار را تشخیص خواهند داد.

به این ترتبب چیزی که فقط در داستان‌های علمی تخیلی عنوان شده بود، یک بار دیگر به واقعیت تبدیل شد. فیلم‌های آرماگدون و به بالا نگاه نکن را که از یاد نبرده‌اید؟!

نگاه نهایی DART به سیارک قمر دیمورفوس 1 ثانیه قبل از برخورد ثبت شد. ضربه در حین انتقال تصویر به زمین رخ داد که منجر به یک تصویر ناقص شد.

چند دقیقه پس از برخورد، انتظار می‌رفت ماهواره‌ای به اندازه یک توستر به نام LICIACube که چند هفته پیش از DART جدا شده بود، از محل عبور کند تا تصاویری از برخورد و پرتاب – سنگ پودر شده‌ای که در اثر برخورد پرتاب می‌شود، بگیرد..

تصاویر LICACube در هفته‌ها و ماه‌های آینده بازیابی خوهند شد.

مجموعه‌ای از تلسکوپ‌ها، هم در زمین و هم در فضا – از جمله جیمز وب که اخیراً عملیاتی شده است – ممکن است قادر به دیدن یک ابر درخشان از غبار باشد.

این ماموریت با شرکت بیش از سه دوجین تلسکوپ زمینی، از جمله انواه نوری ، رادیویی و راداری، سر و صدایی در جامعه جهانی نجوم به پا کرده.

زمینی‌ها فعلا راحت بخوابند!

تعداد بسیار کمی از میلیارد‌ها سیارک و دنباله‌دار در منظومه شمسی ما به طور بالقوه برای سیاره ما خطرناک در نظر گرفته می‌شوند و هیچ کدام در صد سال آینده یا بیشتر انتظار نمی‌رود، تبدیل به یک تهدید شوند.

اما هیچ کس از آینده خبر ندارد و رخ دادن یک برخورد محتمل است.

با استناد به سوابق زمین‌شناسی می‌دانیم که مثلا سیارک Chicxulub با عرض شش مایل 66 میلیون سال پیش با زمین برخورد کرد و جهان را در زمستانی طولانی فرو برد که منجر به انقراض دسته جمعی دایناسور‌ها و 75 درصد از همه گونه‌ها شد.

در مقابل، یک سیارک به اندازه دیمورفوس، تنها یک ضربه منطقه‌ای، مانند ویران کردن یک شهر، ایجاد می‌کند، البته با نیرویی بیشتر از هر بمب هسته‌ای!

میزان حرکتی که DART به دیمورفوس وارد کرده، بستگی به این دارد که آیا این سیارک صخره‌ای جامد است یا بیشتر شبیه یک «تپه زباله» از تخته سنگ‌هایی است که توسط گرانش متقابل محصور شده‌اند.

اگر این برخورد صورت نمی‌گرفت، ناسا دو سال دیگر یک شلیک دیگر را آزمایش می‌کرد. فضاپیمای فعلی فقط سوخت کافی برای یک عبور دیگر را داشت.

اما موفقیت آن اولین گام به سوی جهانی است که قادر به دفاع از خود در برابر یک تهدید آسمانی آینده است.