فرضیه جدید عجیب: آیا IBS اصولا نوعی “عدم تحمل جاذبه” است؟!
هیچ کس واقعا نمی‌داند که چگونه و چرا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ایجاد می‌شود، اما برنان اشپیگل، متخصص گوارش از بیمارستان Cedars-Sinai در لس آنجلس، یک فرضیه عجیب را مطرح کرده.
در مقاله ای که در مجله آمریکایی گوارش منتشر شده، اشپیگل استدلال می کند که IBS توسط ناتوانی بدن در مدیریت گرانش ایجاد می شود.
اشپیگل توضیح می‌دهد که روده‌های ما مانند یک کیسه بزرگ سیب‌زمینی هستند که باید در تمام طول زندگی‌مان آن را حمل کنیم.
اگر مدیریت معمول گرانش بدن ما به هر دلیلی شکست بخورد، دیافراگم ما می تواند به پایین سر بخورد و روده‌های ما را فشرده کند و احتمالاً باعث مشکلات حرکتی و رشد بیش از حد باکتری شود.
اشپیگل می‌گوید: «سیستم عصبی ما نیز در دنیای پر از گرانش تکامل یافته است، و این ممکن است توضیح دهد که چرا بسیاری از مردم هنگام مضطرب، «پروانه‌های» شکمی را احساس می‌کنند.
عجیب است که این “احساسات روده” در هنگام سقوط به سمت زمین نیز رخ می دهد، مانند به پایین رفتن ناگهانی روی ترن هوایی یا هواپیما یا وقتی خود در شرف تجربه یک سقوط خطرناک حس می‌کنید. این فقط یک فرضیه است، اما افراد مبتلا به IBS ممکن است مستعد پیش بینی بیش از حد تهدیدات نیروی G باشند که هرگز رخ نمی دهد.
بخش خوب در مورد فرضیه اشپیگل این است که به راحتی قابل آزمایش است و سایر نظریه های IBS را رد نمی‌کند.
در حال حاضر آزمایش قطعی برای IBS وجود ندارد و علائم آن از بیماری به بیمار دیگر بسیار متغیر است.
هنگامی که سایر اختلالات بپنی، معمولاً به بیماران گفته می شود که IBS دارند.
امروزه تصور می‌شود که حدود 10 درصد از مردم در سراسر جهان از این سندرم رنج می برند و اشپیگل یکی از دانشمندان بسیاری است که برای کشف علت آن تلاش می کند.
او استدلال می کند که گرانش ممکن است نیروی زمینی باشد که همه این علائم مختلف را با هم جمع می‌کند.
تحت چارچوب اشپیگل، یک پاسخ نامنظم به گرانش نیز ممکن است باعث اختلال در تعامل روده به مغز شود. با فشرده کردن روده ها، حتی ممکن است بر میکروبیوم روده تأثیر بگذارد و باعث حساسیت، التهاب یا ناراحتی شود.
ناهماهنگی با گرانش ممکن است حرکت نامناسب، رشد بیش از حد باکتری‌ها، و روانشناسی عصبی IBS را توضیح بدهد.
اگر IBS ناشی از تلاش بدن برای دست‌وپنجه نرم کردن با جاذبه باشد، می‌تواند توضیح دهد که چرا فیزیوتراپی و ورزش می‌توانند در تسکین علائم آن بسیار مفید باشند. همچنین می تواند توضیح دهد که چرا سروتونین در بیماران IBS افزایش می یابد.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که عمدتاً در روده برای تنظیم حرکات روده و همچنین خلق و خوی ما تولید می‌شود، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث اسهال شود . همچنین در تنظیم فشار خون ما در پاسخ به گرانش نقش دارد.
اشپیگل می‌گوید بدون سروتونین، بدن شما ممکن است نتواند بایستد، تعادل را حفظ کند یا به گردش خون ادامه دهد.
زمانی که بیولوژی سروتونین غیرطبیعی باشد، افراد ممکن است دچار IBS، اضطراب، افسردگی ، فیبرومیالژی و خستگی مزمن شوند. اینها ممکن است اشکال عدم تحمل جاذبه باشند.
سندرم خستگی مزمن / آنسفالومیلیت میالژیک (CFS/ME) یکی دیگر از بیماری های مزمن و ناتوان کننده بدون علت یا درمان است و اغلب با IBS تلاقیدارد.بسیاری از بیماران CFS/ME نیز هنگام ایستادن، دچار افت ناگهانی فشار خون، خستگی، سرگیجه و ضربان قلب می‌شوند.
سایر علائمی که با IBS تداخل می‌کنند عبارتند از: کمردرد، سردرد، سرگیجه و سندرم تاکی کاردی وضعیتی (POTS)، که زمانی است که فشار خون پس از افزایش شدید کاهش می‌یابد. همه این شرایط را می توان با ناتوانی بدن در مدیریت صحیح نیروی گرانش توضیح داد.
البته فرضیه گرانش فقط یک “آزمایش فکری” است. اما اشپیگل امیدوار است که روش های جدیدی برای تحقیق و درمان IBS در آینده ابداع شود.
منبع : نشریه Gastroenterology
