آنچه به خاطر آلودگی نوری در آسمان شب نمی‌بینیم و بسیار باید بابت آن ناراحت باشیم!

آسمان شب در جاهای مختلف بسیار متفاوت است، از منظره‌ای شاعرانه و سحرانگیز تا فقط یک تاریکی غبارآلود!

در یک شب صاف،برآورد می‌شود که چند هزار ستاره با چشم غیرمسلح قابل رویت باشند، اما آلودگی نوری شهرها مانع از آن می‌شود که بتوانیم منظره کیهان را با شکوه تمام ببینیم.

برای توصیف میزان آلودگی نوری یک مکان خاص، اخترشناسان از مقیاس Bortle استفاده می‌کنند که سطح دید را از سطح یک تا نه رتبه‌بندی می‌کند. جان بورتل برای اولین بار این معیار را در نسخه 2001 نشریه Sky & Telescope – یک مجله نجومی- توصیف کرد.

هر سطح آسمان شب بر اساس نماهای کیهانی طبقه‌بندی می‌شود. می‌توانید با استفاده از ابزار نقشه تعاملی در  ، سطح مقیاس Bortle را برای آسمان منطقه  خود پیدا کنید.

این تصاویر نشان می‌دهند که حدودا چند ستاره دیگر را می‌توانید در آسمان تاریک، خارج از شهرها، حومه‌ها و دیگر منابع نور انسانی ببینید:

سطح نهم آسمان‌های درون شهر را شامل می‌رود که بدترین آن برای رصد ستارگان است.
آنچه قابل مشاهده است: ماه ، نزدیکترین سیارات، و تعداد انگشت شماری از درخشان ترین ستاره ها

مثلا ایالات متحده پیدا کرد: شهر نیویورک، لاس وگاس، لس آنجلس

آسمانی با آلودگی نوری بسیار  که بیشتر در شهرهای بزرگ دیده می شود، مایل به نارنجی است.

جالب است در حالی که تصور می‌کنیم که آلودگی نوری ممکن است به اندازه سایر انواع آلودگی مضر نباشد، آلودگی نوری می تواند بر سلامت انسان تأثیر بگذارد.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض نور در شب می تواند ساعت زیستی بدن را مختل کند که با عوارض سلامتی از جمله چاقی، افسردگی و اختلالات خواب مرتبط است.

سطح هشت، باز آسمان شهرها را رویت می‌شود، فقط می‌توانید صورت‌های فلکی به صورت کم‌نور  ببینید.

مثال ایالات متحده: بوستون، ماساچوست. آستین، تگزاس؛ ایندیاناپولیس، ایندیانا

در سطح هشت، آسمان به قدری آلودگی نوری است که می‌توانید با آن مطالعه کنید. با چشم غیر مسلح، بیشتر ستارگان و تعداد قابل توجهی از صورت‌های فلکی نامرئی خواهند بود.

سطح هفت بیشتر در حومه شهرها دیده می‌شود که سومین مرحله بد ب برای رصد ستارگان است.
آنچه قابل مشاهده است: خوشه ستاره ای M44 و کهکشان آندرومدا بسیار نامشخص هستند و کهکشان راه شیری کاملاً نامرئی یا تقریباً نامرئی است.

در ایالات متحده: سیاتل، واشنگتن. ساوانا، جورجیا؛ سالت لیک سیتی، یوتا

آلودگی نوری در این مناطق باعث می شود که کل آسمان به رنگ خاکستری روشن به نظر برسد و کهکشان راه شیری عملاً نامرئی است.

یک مطالعه در سال 2016 تخمین زد که یک سوم بشریت نمی‌توانند کهکشان راه شیری را ببینند‌.

سطح شش، باز برخی از حومه‌های شهری است منتها با آلودگی نوری کمنر
آنچه قابل مشاهده است: کهکشان آندرومدا به طور کم رنگ.

در ایالات متحده: آلبوکرکی، نیومکزیکو. لینکلن، نبراسکا؛ بلومینگتون، ایندیانا

در سطح شش، ابرها نسبتاً روشن به نظر می رسند و آسمان سفید مایل به خاکستری می درخشد. آلودگی نوری شرایط بهتری دارد.

در سطح پنج،کهکشان راه شیری را به‌صورت ضعیف دیده می‌شود.

در ایالات متحده: برلینگتون، ورمونت؛ سانتافه، نیومکزیکو؛ گراند جانکشن، کلرادو

سطح چهار در مناطق روستایی دیده می‌شود، جایی که می توانید کهکشان راه شیری را واضح‌تر ببینید.
آنچه قابل مشاهده است: کهکشان راه شیری، کهکشان مثلثی

در ایالات متحده: آبشار دوقلو، آیداهو. فلگستاف، آریزونا؛ ویند ریور هند رزرو، وایومینگ

سطح سه باز در آسمان های روستایی دیده می‌شود، منتها کهکشان راه شیری در آن واضح و به صورت ابری از غبار دیده می‌شود اما جزئیات را نمی‌بینیم.

آنچه قابل مشاهده است: کهکشان راه شیری، و مجموعه های متراکم از ستارگان مانند M4 ، M5 ، M15 ، و M22

در ایالات متحده: پارک ملی یوسمیتی، کالیفرنیا. پارک ملی اورگلیدز، فلوریدا؛ پارک ملی کوه‌های دودی بزرگ، تنسی

در سطح دو کهکشان راه شیری و ابرهای ماژلانی دیده می‌شوند.

در ایالات متحده: پارک ایالتی چری اسپرینگز، پنسیلوانیا؛ پارک آدیروندک، نیویورک؛ پارک ملی درخت جاشوا، کالیفرنیا

سطح یک مکان‌های عالی برای رصد است.

آنچه قابل مشاهده است: کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا، سحابی شکارچی

در ایالات متحده : پارک ملی بیگ بند، تگزاس. پارک ملی گرند کنیون، آریزونا؛ پارک ملی دنالی، آلاسکا

آسمان‌های سطح یک، منظره‌ای بدون مزاحمت از کیهان ارائه می‌کنند. آسمان شب مملو از ستارگان است و تجزیه صورت های فلکی کم نور را دشوارتر می کند. کهکشان راه شیری آنقدر درخشان است که می تواند سایه ایجاد کند.

منبع: Business Insider