عفونت استرپتوکوکی گروه B در بارداری چه خطراتی دارد و کی درمان میشود؟
تعریف: استرپتوکوکهای گروه (B (GBS شایع ترین علت عفونتهای زودرس (کمتر از روز هفتم) در نوزاد هستند.
علت: باکتریهایی که به طور طبیعی در واژن و رکتوم زندگی میکنند در 25% از خانمها وجود دارند. بخش عمدهای از نوزادانی که به هنگام زایمان در تماس با GBS قرار میگیرند گرفتار این بیماری نمیشوند. در بعضی از این نوزادان عمل کولونیزاسیون اتفاق میافتد. بخش کمتری از این نوزادان، اغلب در 12 ساعت اول تولد، شدیدا بدحال میشوند.
ارتباطات/فاکتورهای خطر:LVS/HVS مثبت/ سواپ رکتال و msu مثبت، نوزاد از قبل گرفتار شده، تب در هنگام زایمان، پارگی طولانی مدت پردههای جنینی و PTL
همه گیر شناسی: شایعترین علت عفونت زودرس در نوزاد. میزان بروز آن در انگلیس 5/0 در هر 1000 تولد است.
تاریخچه: اغلب بی علامت. به هنگام HVS,MSU و یا LVS تشخیص داده میشود. ممکن است پارگی طولانی مدت پردهها و یا ممکن است PTL علت آن باشد.
معاینه: معمولا قابل توجه نیست.
آسیب شناسی/پاتوژنز: از وجود آنتی ژنهای لانسفیلد گروه B به استرپتوکوکهای گرام مثبت پی میبریم. همچنین موسوم است به استرپتوکوکوس آگالاکتی
ملاحظات: میکروبیولوژی: LVS,HVS سواپ رکتال برای MC&S. هیچ برنامه ملی غربالگری برای GBS در انگلیس وجود ندارد. (هیچ گونه شواهدی به نفع مزیتها و ملاحظاتی در مورد مقاومت آنتی بیوتیکی و یا آنافیلاکسی وجود ندارد.)
مدیریت: آنتی بیوتیکهای وریدی در اتاق زایمان (بنزیل پنی سیلین و در صورت حساسیت به پنی سیلینها کلنیدامایسین) اگر بر اساس MSU قبل از زایمان تشخیص داده شود با آنتی بیوتیکها باید درمان شود.
عوارض: نوزادی: سپتی سمی، پنومونی، مننژیت، مرگ
پروگنوز: درمان از جهت پیشگیری عفونت زودرس GBS در نوزاد فقط به مقدار 80% موثر است. در عفونت زودرس نوزادی 10% مورتالیته وجود دارد.
این نوشتهها را هم بخوانید
