چگونه میتوان از انتقال عفونت هپاتیت B از مادر به جنین پیشگیری کرد؟
تعریف: عفونتی که به وسیله ویروس هپاتیت B ایجاد میشود.
علت: انتقال از طریق تماس جنسی، انتقال خون و انتقال از مادر به جنین است.
ارتباطات/فاکتورهای خطر: شریکهای متعدد جنسی، مقاربت جنسی غیرمحافظت شده، استفاده از داروهای وریدی افزایش شیوع در جمعیت مهاجری که از جنوب شرقی آسیا آمدهاند.
همه گیرشناسی: یک نفر از هر 000/100 حاملگی را در بر میگیرد.
تاریخچه: تب، بی حالی، حالت تهوع، استفراغ، زردی، درد شکم (توجه: در 70% موارد بی علامت است)
معاینه: زردی، بزرگ شدن کبد، حساسیت ربع فوقانی راست شکم
پاتولوژی/پاتوژنز: یک ویروس DNA دو رشتهای (گروه هپادنا ویروس) در کبد تکثیر شده و اختلال در کار کبد ایجاد میکند. مدت زمان کمون بیماری 6-2 ماه است.
ملاحظات/خون: آنتی ژن HBS (عفونت)، آنتی بادی Core (IGM آنتی HBC- عفونت حاد)، شاخصهای e، هپاتیت B (آنتی ژن HBE- عفونت پذیری- واگیرداری زیاد)، آزمونهای عملکرد کبدی
مدیریت: زایمان: سزارین توصیه نمیشود و از FBS,FSE اجتناب کنید.
بعد از زایمان: مادر میتواند شیر بدهد.
واکسیناسیون نوزاد: (اگر مادر آنتی ژن مثبت باشد) در تولد، یک ماهگی و دو ماهگی و یادآور آن در یک سالگی
HBIG نوزادی: اگر وزن تولد کمتر از 1500 گرم باشد، اگر در خلال حاملگی عفونت حاد اتفاق بیفتد، اگر مادر HBeAg مثبت باشد یا این آنتی ژن منفی باشد و آنتی بادی HBE منفی باشد، و یا اگر مارکرهای e ناشناخته باشند، HBIG در 48 ساعت اول زایمان مورد پیدا میکند.
عوارض: مادری: 15% بیماری مزمن میگیرند (هپاتیت مزمن، سیروز) و خطر کارسینوم کبدی بالا میرود، 1% هپاتیت برق آسا میگیرند.
نوزاد: 90% از نوزادانی که با هپاتیت B آلوده شدهاند از هپاتیت مزمن میگیرند.
پیش آگهی: با درمان مناسب خطر انتقال از مادر به جنین 10% میشود.
این نوشتهها را هم بخوانید
