فیلم … و عدالت برای همه – معرفی و بررسی و نقد – And Justice for All 1979

سال تولید : ۱۹۷۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : نورمن جویسن
کارگردان : جویسن
فیلمنامه‌نویس : والری کورتین و باری لوینسن.
فیلمبردار : ویکتور کمپر.
آهنگساز(موسیقی متن) : دیو گروسین.
هنرپیشگان : آل پاچینو، جک واردن، جان فورسایت، لی استراسبرگ، جفری تامبور، کریستین لاتی، سام لیوِن، رابرت کریستیان، توماس ویتس و کریگ ت. نلسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۹ دقیقه.

«آرتور کرکلند» (پاچینو) وکیل جوانی است که به خاطر اهانت به دادگاه به زندان افتاده است؛ اما یکی از موکلانش که به خاطر تصادف به دردسر افتاده، او را به قید ضمانت آزاد می‌کند. در جریان یک پرونده، «قاضی فلمینگ» (فورسایت) از پذیرفتن مدرک جدید (به‌دلیل پایان یافتن موعد مقرر) خودداری می‌کند و موکل «آرتور»، «جف مکالا» (ویتس) را به‌خاطر احراز هویت اشتباهی به زندان می‌اندازد.

وقتی قرار می‌شود دفاع از «قاضی فلمینگ» را (به اتهام هتک حرمت) عهده‌دار می‌شود، «قاضی ریفورد» (واردن)، دوستی قدیمی، توصیه می‌کند که یا پرونده را بر عهده بگیرد یا خطر سلب صلاحیت از سوی کمیته اخلاقی را به جان بخرد. یکی از همکاران «آرتور»، «جی پورتر» (تامبور) وقتی می‌شنود موکلش که قبلاً به خاطر اتهام به قتل تبرئه شده بوده، دوباره مرتکب قتل شده، دچار آشفتگی روانی می‌شود.

یکی دیگر از موکلان «آرتور»، «رالف ایجی» (کریستیان) یک مبدل‌پوش جنسی سیاه‌پوست است که «آرتور» قول داده او را که به دزدی متهم است، تبرئه کند؛ اما مجبور می‌شود پرونده را به همکارش واگذار کند. «رالف» به زندان می‌افتد و در آنجا خود را حلق‌آمیز می‌کند. «فلمینگ» هنوز از کمک به «آرتور» درباره پرونده «مکالا» خودداری می‌کند و «مکالا» نیز در زندان کنترلش را از دست می‌دهد و کشته می‌شود.

همان موکلی که «آرتور» را از زندان آزاد کرده بود، عکس‌های مستهجنی از «قاضی فلمینگ» به «آرتور» می‌دهد که با آن می‌تواند «فلمینگ» را محکوم کند؛ اما او که دفاع از «فلمینگ» را برعهده دارد، در دادگاه برآشفته می‌شود و همه را به باد سرزنش می‌گیرد. در اینجا وقتی از دادگاه خارج می‌شود، «جی‌پورتر» را می‌بیند که به سرکار برگشته است.

فیلم‌برداری خوب کمپر نمی‌تواند فیلم‌نامه ضعیف لوینسن و کورتین را بپوشاند. اینجا بازی پاچینو نقطه تاریکی در کارنامه درخشان او را رقم می‌زند. طنز سیاه فیلم به هیچ وجه قابل درک و پذیرش نیست و لحظه‌های غم‌انگیز آن آزارنده است. ضمن آنکه همه در فیلم بیش از حد فریاد می‌کشند. نخستین حضور لاتی.