زنگ خطر پارکینسون

بیماری پارکینسون (Parkinson )یک اختلال پیشرونده است که سیستم عصبی و قسمت­هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می­شود را تحت تاثیر قرار می­دهد و علائم خود را به­آرامی نشان می­دهد.

ممکن است در زمان­هایی لرزش قابل توجه در یک دست را مشاهده کنید که می­تواند نشانه­ای از بروز این بیماری باشد و نیاز به مراجعه پزشکی و بررسی­های بیشتر دارد تا داروهایی برای کنترل آن مصرف کنید.

علائم بیماری پارکینسون چیست؟

نشانه­های این بیماری برای هرکسی می­تواند متفاوت باشد و اغلب از یک طرف بدن شروع می‌شود و به مرور زمان امکان دارد که بخش دیگر بدن نیز درگیر شود، در چنین مواقعی بهتر است که به دکتر پارکینسون مراجعه کنید. برخی از علائم به شرح زیر است.

  • لرزش : لرزش ریتمیک که در یک اندام و اغلب دست یا انگشتان شما شروع می­شود به­عنوان یکی از نشانه­های این بیماری است. امکان دارد دست شما در حالت استراحت بلرزد و در زمان انجام فعالیت­های مختلف روزمره این حالت کاهش پیدا کند.
  • کاهش توانایی در حرکت: با گذشت زمان، این بیماری می­تواند دامنه حرکتی شما را کاهش دهد و باعث شود تا کارهای ساده برای شما دشوار به­نظر برسد، به این صورت که بلندشدن از روی صندلی سخت باشد، هنگام راه­رفتن قدم­های شما کوتاه­تر می­شوند و پاهای خود را می­کشید.
  • گرفتگی ماهیچه­ها: سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن رخ دهد که می­تواند دردناک باشد و دامنه حرکتی شما را محدود کند.
  • اختلال در وضعیت بدن و تعادل: وضعیت بدن در هنگام بروز این بیماری خمیده می­شود و در چنین حالی ممکن است زمین بخورید یا مشکلات تعادلی داشته باشید.
  • از دست­دادن کنترل روی حرکات خودکار: بر اثر بروز بیماری پارکینسون امکان دارد توانایی شما در انجام حرکات ناخودآگاه کاهش پیدا کند که شامل پلک­زدن، لبخند یا چرخاندن دستان در هنگام راه­رفتن است.
  • تغییر در گفتار: در هنگام ابتلا به این بیماری علائمی را شاهد هستید که باعث می­شود تا در زمان صحبت­کردن، با لکنت حرف بزنید یا مکث کنید.
  • ایجاد مشکل در نوشتن: افرادی که به این عارضه مبتلا می­شوند برای نوشتن مشکل دارند.

البته توجه داشته باشید که در کنار این علائم که مهمترین نشانه­های بیماری هستند امکان دارد افراد علائمی دیگری را تجربه کنند که شامل افسردگی و سایر تغییرات عاطفی، مشکل در بلع و جویدن، اختلالات ادراری یا یبوست و مشکلات پوستی است.

با در نظر گرفتن تمامی این نشانه­ها که می­تواند زندگی روزمره شما را مختلف کند، اگر ساکن تهران هستید و همه یا تعدادی از این علائم را تجربه می­کنید بهتر است به دکتر پارکینسون در تهران مراجعه کنید.

 

بیماری پارکینسون چگونه ایجاد می­شود؟

اگرچه اکثر افراد برای اولین بار پس از 60 سالگی نشانه­های این بیماری را تجربه می­کنند اما حدود 5 تا 10 درصد آنها قبل از 50 سالگی با نشانه­هایی از Parkinson مواجه می­شوند.

اشکال اولیه این بیماری اغلب ارثی هستند و برخی از موارد دیگر آن با مشکلات خاصی همچون ایجاد تغییرات در ژن­ها مرتبط خواهد بود. شایع­ترین علائمی که در اثر این عارضه رخ می‌دهد مربوط به زمانی است که سلول‌های عصبی در قسمتی از مغز که وظیفه کنترل حرکات بدن را برعهده دارد، دچار اختلال می­شوند یا از بین می­روند.

به­طور معمول این سلول­های عصبی یا نورون­ها یک ماده شیمیایی مهم در مغز به نام دوپامین را تولید می­کنند. هنگامی که نورون­ها می­میرند یا دچار اختلال می­شوند، دوپامین کمتری ساخته می­شود که باعث مشکلات حرکتی مرتبط با بیماری خواهد شد که دانشمندان هنوز نمی­دانند چه چیزی دلیل مرگ نورون­ها است.

افراد مبتلا به این عارضه پایانه­های عصبی تولید نوراپی­نفرین را از دست می­دهند که به­عنوان پیام­رسان شیمیایی اصلی سیستم عصبی سمپاتیک، بسیاری از عملکردهای بدن مانند ضربان قلب و فشار خون را کنترل می­کند.

در بیشتر موارد به­نظر نمی­رسد این بیماری در خانواده­ها وجود داشته باشد و اکنون بسیاری از محققان بر این باور هستند که Parkinson ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

عوامل خطر برای بیماری پارکینسون

در مواقعی امکان دارد که خطر ابتلا به این بیماری برای برخی از افراد افزایش پیدا کند که عوامل خطر در این خصوص به شرح زیر است:

  • سن : بزرگ­سالان جوان به­ندرت این بیماری را تجربه می­کنند و معمولا در اواسط یا اواخر زندگی شروع می­شود و خطر آن با بالارفتن سن افزایش می­یابد.
  • وراثت : داشتن یک خویشاوند نزدیک که مبتلا به این عارضه است، می­تواند احتمال ابتلا برای شما را افزایش دهد.
  • جنسیت : به­طور کلی مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این بیماری قرار می­گیرند.
  • قرارگیری در معرض سموم: افرادی که شغل آنها به­گونه­ای باشد که به­صورت مداوم در معرض علف­کش­ها و آفت­کش­ها قرار دارند، امکان دارد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشند.

درمان­های مورد استفاده برای بیماری پارکینسون

اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، داروها، درمان­های جراحی و سایر موارد کمکی اغلب می­توانند برخی از علائم را تسکین دهند. داروهای که برای این منظور مورد استفاده قرار می­گیرند، می­توانند تاثیرات زیر را داشته باشند:

  • افزایش سطح دوپامین در مغز
  • می­تواند برا روی دیگر مواد شیمیایی موجود در مغز همچون انتقال­دهنده­های عصبی که اطلاعات را مغز منتقل می­کنند، تاثیر بگذارد.
  • کمک به کنترل علائم غیرحرکتی

درمان اصلی Parkinson لوودوپا است که سلول­های عصبی از آن برای ساختن دوپامین استفاده می­کنند تا منابع رو به کاهش در مغز را دوباره جبران کند. داروی دیگری به نام کاربیدوپا نیز همراه با لوودوپا برای این بیماران تجویز می­شود تا عوارض جانبی مانند احساس تهوع و بی­قراری را کاهش دهد.

در نظر داشته باشید که درصورت مشاهده هرگونه علائم نباید به­صورت خودسرانه نسبت به مصرف داروهای موثر در رفع علائم این بیماری اقدام کنید، اگر ساکن شهر شیراز هستید می­توانید برای تجویز داروهای مناسب زیر نظر دکتر پارکینسون در شیراز قرار بگیرید.

درمان­های دیگری که ممکن است مطابق با نظر پزشک شما به مدیریت علائم این بیماری تا حدودی کمک کند شامل موارد زیر است:

  • تحریک عمیق مغز
  • درمان­های فیزیکی و گفتاردرمانی که ممکن است به اختلالات راه­رفتن و حرف­زدن، رفع لرزش، سفتی عضلات و کاهش عملکردهای ذهنی کمک کند.
  • در پیش­گرفتن یک رژیم غذایی سالم برای حفظ سلامت عمومی بدن
  • تمریناتی برای تقویت عضلات و بهبود تعادل، انعطاف­پذیری و هماهنگی
  • ماساژدرمانی برای کاهش تنش

 

جمع­بندی

پارکینسون نوعی بیماری است که می­تواند سیستم عصبی افراد را تحت تاثیر قرار دهد به این صورت که با تخریب و از بین­رفتن نورون­ها علائمی مانند سفتی عضلات، اختلال در راه­رفتن و صحبت­کردن و برخی موارد دیگر را به­دنبال دارد.

در نظر داشته باشید که دلیل اصلی بروز این بیماری مربوط به وراثت افراد بوده و از طرفی روش­های درمانی مختلف و داروهایی که مورد استفاده قرار می­گیرد، تنها در کنترل علائم این عارضه نقش دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]