شکستگی لگن چیست

شکستگی لگن یکی از آسیبهای جدی و پرخطر است که معمولاً به دلیل وقوع ضربههای شدید به ناحیه لگن ایجاد میشود. لگن به عنوان یک ساختار پیچیده و مهم در بدن انسان، نقش کلیدی در حمایت از ستون فقرات و اتصال اندامهای تحتانی ایفا میکند.
شکستگی لگن میتواند به نوع و شدت آسیب وارد شده بستگی داشته باشد و تأثیرات گستردهای بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی فرد داشته باشد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب این نوع شکستگیها به توسط یک جراح متخصص لگن از اهمیت بالایی برخوردار است تا از عوارض جدیتر جلوگیری شود و بهبودی سریعتر ممکن گردد.
علل بروز شکستگی لگن
شکستگی لگن معمولاً در نتیجهی ضربههای شدید و پرانرژی به ناحیه لگن ایجاد میشود. یکی از شایعترین علل آن تصادفات رانندگی است، به ویژه تصادفات خودروهای سنگین مانند کامیونها و اتوبوسها که میتوانند نیروی زیادی را به لگن وارد کنند.
سقوط از ارتفاع نیز عامل دیگری مهم است، به ویژه در افراد مسن که استخوانهای آنها به دلیل پوکی استخوان شکنندهتر شدهاند. ورزشهای پرخطر مانند فوتبال، هاکی و دوچرخهسواری نیز میتوانند منجر به شکستگی لگن شوند، به خصوص اگر از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده نشود.
علاوه بر این، ضربههای مستقیم مانند ضربههای ورزشی یا حملههای فیزیکی نیز میتوانند به این نوع شکستگی منجر شوند. برخی شرایط پزشکی مانند پوکی استخوان، سرطان استخوان و یا عفونتهای استخوانی نیز میتوانند استحکام استخوانها را کاهش داده و احتمال شکستگی لگن را افزایش دهند.
در نهایت، سن بالاتر نیز به دلیل کاهش انعطافپذیری و قدرت استخوانها، خطر ابتلا به شکستگی لگن را افزایش میدهد.
علائم شکستگی لگن
شکستگی لگن با مجموعهای از علائم مشخص همراه است که میتواند نشاندهنده وجود آسیب جدی در این ناحیه باشد. یکی از اولین و شایعترین علائم، درد شدید در ناحیه لگن است که با حرکت یا فشار بر روی آن تشدید میشود.
این درد ممکن است به سمت پایینتر در ناحیه باسن، رانها یا حتی پاها منتشر شود. تورم و کبودی در ناحیه آسیب دیده نیز از دیگر نشانههای این نوع شکستگی است که معمولاً در چند ساعت اول پس از وقوع حادثه ظاهر میشود.
احساس ناپایداری یا عدم توانایی در ایستادن و حرکت نیز میتواند نشاندهنده شکستگی لگن باشد؛ افراد ممکن است نتوانند وزن بدن خود را به طور کامل بر روی ساقهای از پاها قرار دهند. در برخی موارد، تغییر شکل قابل مشاهده در ناحیه لگن نیز ممکن است وجود داشته باشد که نشاندهندهی جابهجایی استخوانها است.
علاوه بر این، افراد مبتلا ممکن است احساس بیحسی یا ضعف در پاها داشته باشند که نشاندهنده آسیب عصبی همراه با شکستگی است. این علائم در مجموع نشاندهندهی نیاز فوری به مراجعه به پزشک و انجام ارزیابیهای دقیق پزشکی میباشند.
تشخیص شکستگی لگن
تشخیص شکستگی لگن شامل معاینه بالینی دقیق و انجام تصویربرداریهای پزشکی است. پزشک ابتدا با بررسی علائم و انجام معاینه فیزیکی، احتمال شکستگی لگن را ارزیابی میکند.
رادیوگرافی ساده معمولاً اولین گام در تشخیص این نوع شکستگیها هستند که میتوانند شکستگیهای ساده یا پیچیده را نشان دهند. در مواردی که رادیوگرافی کافی نباشد، سیتی اسکن یا امآرآی میتوانند جزئیات بیشتری از ساختار استخوانی لگن ارائه دهند و به تشخیص دقیقتر کمک کنند.
علاوه بر این، آزمایشهای خونی نیز ممکن است برای ارزیابی وضعیت عمومی بیمار و بررسی وجود هرگونه عفونت یا التهاب همراه انجام شوند. در نهایت، ارزیابی وضعیت عروقی و عصبی ناحیه لگن نیز اهمیت دارد تا از وجود آسیبهای جدیتر مانند خونریزی داخلی یا آسیبهای عصبی مطمئن شد.
درمان شکستگی لگن
درمان شکستگی لگن به نوع و شدت شکستگی بستگی دارد و میتواند شامل روشهای غیرجراحی و جراحی باشد. در شکستگیهای ساده که بدون جابهجایی استخوانها هستند، درمان معمولاً غیرجراحی است. این شامل استراحت کامل، استفاده از دستگاههای کمکی مانند واکر یا عصا، و فیزیوتراپی برای بازگرداندن قدرت و انعطافپذیری لگن میشود. داروهای ضد درد نیز برای کنترل درد مورد استفاده قرار میگیرند.
در موارد پیچیدهتر که جابهجایی استخوانها یا عدم ثبات لگن وجود دارد، جراحی ممکن است ضروری باشد. روشهای جراحی شامل فیکساسیون داخلی با استفاده از پیچها، پلاکها و نوارهای فلزی برای تثبیت استخوانها در محل صحیح میباشد.
برخی موارد ممکن است نیاز به پیوند استخوان یا استفاده از پروتز لگن داشته باشند. پس از جراحی، دوره بهبودی شامل استراحت، فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی است تا حرکت و عملکرد طبیعی لگن بازگردد.
سیاه شدن سر استخوان ران یکی از عوارض این شکستگی است که در صورتی که ایجاد شود ممکن است بیمار نیاز به جراحی تعویض مفصل لگن پیدا کند.
مراقبتهای بعد از درمان نیز شامل پایش منظم توسط پزشک برای اطمینان از بهبود صحیح استخوانها و جلوگیری از عوارض جانبی مانند عفونت یا کمبود خون است. علاوه بر این، تغییرات در سبک زندگی مانند افزایش فعالیتهای فیزیکی ملایم و استفاده از مکملهای کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوانها توصیه میشود. حمایتهای روانی نیز برای کمک به بیماران در مواجهه با درد و محدودیتهای ناشی از شکستگی لگن اهمیت دارد.
پیشگیری از شکستگی لگن
پیشگیری از شکستگی لگن شامل اتخاذ تدابیر ایمنی و حفظ سلامت استخوانها است. یکی از مهمترین راههای پیشگیری، تقویت استخوانها از طریق مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D است که به افزایش استحکام استخوانها کمک میکند.
ورزشهای مقاومتی و تمرینات وزنهبرداری نیز میتوانند به تقویت عضلات اطراف لگن و افزایش پایداری استخوانها کمک کنند. در محیطهای پرخطر مانند جادهها، استفاده از کمربند ایمنی و تجهیزات حفاظتی مناسب در خودروها بسیار ضروری است. برای افراد مسن، حذف عوامل لغزشزا در خانه مانند فرشهای لغزنده و استفاده از دستگیرههای ایمنی در حمام میتواند از سقوطهای ناخواسته جلوگیری کند.
همچنین، مدیریت بیماریهای مزمن که ممکن است باعث کاهش استحکام استخوانها شوند، از جمله پوکی استخوان، نقش مهمی در پیشگیری از شکستگی لگن دارد. در نهایت، آگاهی عمومی درباره خطرات و روشهای ایمنی میتواند به کاهش میزان وقوع این نوع آسیبها کمک شایانی کند.