ما در داخل مغزمان یک منطقه عدم قطعیت پر از شگفتی داریم!
مغز ما کارهای خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد و به عنوان مراکز کنترل اصلی برای کالبد ما عمل می‌کند.
اکنون محققان اطلاعات بیشتری در مورد اینکه مغز چگونه خاطرات قدیمی را دوباره تعمیر و بازسازی می‌کند، پیدا کرده‌اند.
مطالعه جدید “منطقه عدم قطعیت” یا “zona incerta” در داخل مغز را بررسی کرده است: ما چیز زیادی در مورد آن نمی‌دانیم، اما به نظر می‌رسد تعامل آن با نئوکورتکس در تشکیل حافظه نقش زیادی ایفا کند.
در آزمایش‌های یادگیری روی موش، محققان نحوه عملکرد اتصالات بین زونا اینسرتا و نئوکورتکس را تجزیه و تحلیل کردند و توجه ویژه‌ای به سیناپس‌ها (ارتباطات بین نورون‌ها) و مهار (سیم‌کشی مجدد فعالیت نورون) داشتند.
آنا شرودر، عصب شناس از دانشگاه فرایبورگ آلمان می گوید: «نتایج شگفت انگیز بود. در حالی که حدود نیمی از سیناپس ها در طول یادگیری پاسخ‌های مثبت قوی‌تری داشتند، اما نیمی دیگر دقیقا برعکس عمل کردند. یعنی نوعی توزیع مجدد کامل بازداری در سیستم به دلیل یادگیری رخ می‌داد.»
وقتی مغز خاطرات را تشکیل می‌دهد، هم سیگنال‌های «پایین به بالا» را که از محیط وارد می‌شوند و هم سیگنال‌های «بالا به پایین» را که خودش تولید می‌کند ترکیب می‌کند. برای مثال، این سیگنال‌های از بالا به پایین ممکن است تحت تأثیر اهداف فعلی یا تجربیات گذشته ما باشند.
زونا اینسرتا با نوع کمتر رایج سیگنال از بالا به پایین به نام مسیرهای مهاری دوربرد سروکار دارد. سیگنال‌های بالا به پایین معمولا مسیرهای عصبی را روشن یا تحریک می‌کنند، اما سیگنال‌های بازدارنده، در صورت لزوم این مسیرها را سرکوب می‌کنند.
تغییر نقاط قوت سیناپس‌ها و رشته‌های نورون‌ها در مغز برای شکل‌گیری خاطرات ضروری است و به مغز کمک می‌کنند تا ارزش رخدادهای کنونی از نظر اهمیت برای به خاطرسپاری را مشخص کند.
این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که زونا اینسرتا تجربیات قبلی را به شیوه‌ای دو جهته و ویژه رمزگذاری می‌کند. فعال‌سازی زونا اینسرتا منجر به تحریک خالص مدارهای نئوکورتیکال می‌شود. اما این مسیر احتمالاً پیامدهای محاسباتی غنی‌تری برای پردازش نئوکورتیکال دارد.
پس این ناحیه مرموز مغز بر حافظه و توانایی یادگیری تأثیر می گذارد و این کار را به روشی عجیب و غیرمنتظره انجام می‌دهد که برای دانشمندان جالب است.
با تحقیق بیشتر در مورد نقش زونا اینسرتا تأثیر آن در خواب و تغذیه و درد و اضطراب هم کم کم در حال مشخص شدن است. این منطقه برای درمان بیماری پارکینسون هم هدف برخی از درمان‌ها است.
این تحقیق در Neuron منتشر شده.
