زندگینامه ناتالی پورتمن – بازیگر مشهور سینما- و حقایقی از زندگی‌اش

ناتالی پورتمن بازیگر، تهیه کننده و کارگردان شناخته شده سینما است. او در 9 ژوئن 1981 در اورشلیم به دنیا آمد و در ایالات متحده بزرگ شد. پورتمن بازیگری را در سنین جوانی آغاز کرد و با بازی در نقش پادمی آمیدالا در سه گانه پیش درآمد جنگ ستارگان، شهرت بین المللی به دست آورد.

پورتمن همچنین در فیلم‌های مختلف دیگری از جمله Garden State، Black Swan و Jackie ظاهر شده است. او برنده جوایز متعددی برای بازیگری خود شده است، از جمله جایزه اسکار، گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران سینما.

پورتمن علاوه بر حضور در مقابل دوربین، تهیه کنندگی و کارگردانی فیلم را نیز برعهده داشته است. او در تعدادی از اهداف بشردوستانه از جمله حقوق حیوانات و مسائل زیست محیطی شرکت داشته است و مدافع توانمندسازی زنان و برابری جنسیتی است.

نام اصلی پورتمن نتا لی هرشلاگ است. او به دلایل حرفه ای نام خانوادگی خود را به پورتمن که نام مادربزرگش است تغییر داد.

او در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد و در سال 2003 در رشته روانشناسی فارغ التحصیل شد. زمانی که در هاروارد بود، مقالاتی را نیز در هاروارد کریمسون نوشت و به عنوان دستیار پژوهشی در بخش روانشناسی دانشگاه خدمت کرد.

پورتمن علاوه بر کار در فیلم، در موزیک ویدیوهای هنرمندان مختلفی از جمله پل مک کارتنی، دوندرا بانهارت و The Shins نیز حضور داشته است.

پورتمن به زبان های عبری، انگلیسی و فرانسوی مسلط است و آلمانی، اسپانیایی و ژاپنی را نیز آموخته است.

در سال 2018، پورتمن جایزه Genesis را دریافت کرد که به افرادی که سهم قابل توجهی در فرهنگ یهودی یا کشور اسرائیل داشته اند، قدردانی می کند.

او از سال 2012 با رقصنده و طراح رقص فرانسوی بنجامین میلپید ازدواج کرده است و این زوج دارای دو فرزند هستند.

پورتمن در سال های اخیر بیشتر درگیر تهیه کنندگی و کارگردانی شده است. او اولین کارگردانی خود را با فیلم «داستان عشق و تاریکی» در سال 2015 انجام داد که نویسندگی و بازی در آن را نیز به عهده داشت. او همچنین تهیه کننده چندین فیلم از جمله «جین اسلحه گرفت» و «لوسی در آسمان» بوده است.

پورتمن در سن 11 سالگی توسط یک کارکند در یک پیتزافروشی کشف شد. او ابتدا برای یک نقش کوچک در فیلم “حرفه ای” در سال 1994 انتخاب شد، اما بازی او آنقدر چشمگیر بود که نقش بسیار بزرگتری به او داده شد.

او جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم «قوی سیاه» در سال 2010 دریافت کرد. پورتمن برای آماده شدن برای این نقش، ماه ها در باله آموزش دید و 20 پوند وزن کم کرد.

پورتمن مدافع حقوق حیوانات است و از دوران کودکی گیاهخوار بوده است. او در سال 2020 مستندی به نام «خوردن حیوانات» را تهیه و گویندگی کرد که تأثیر کشاورزی کارخانه‌ای بر محیط‌زیست و رفاه حیوانات را بررسی می‌کند.

او در چندین سازمان خیریه از جمله FINCA International، یک سازمان تامین مالی خرد و صندوق جهانی حیات وحش مشارکت داشته است.

پورتمن همچنین مقالات علمی نوشته و منتشر کرده است. در سال 2002، او مقاله ای در مورد عصب شناسی درک مغز از خواندن نوشت که در مجله علمی “Annals of Neurology” منتشر شد.

او یکی از مدافعان سرسخت برابری جنسیتی در هالیوود بوده و علیه شکاف دستمزد جنسیتی و کمبود فرصت برای کارگردانان زن صحبت کرده است.

در سال 2020، پورتمن اعلام کرد که نقش ثور زن را در فیلم آینده مارول “ثور: عشق و تندر” ایفا می کند و او را به اولین زنی تبدیل می کند که این شخصیت را در دنیای سینمایی مارول به تصویر می کشد.

پورتمن رابطه نزدیکی با مادرش شلی استیونز دارد که خانه‌دار است و در بیشتر دوران حرفه‌ای پورتمن به عنوان نماینده پورتمن خدمت کرده است.

او با تعدادی از کارگردانان تحسین شده از جمله دارن آرنوفسکی، وودی آلن و ترنس مالیک کار کرده است.

در سال 2011، پورتمن چهره کمپین عطر دیور بود و در سال 2017 به دلیل خط مراقبت از پوست، به عنوان سفیر این برند انتخاب شد.

او یکی از حامیان دیرینه حزب دمکرات بوده و در طول سال ها به چندین کمپین سیاسی کمک مالی کرده است.

پورتمن در چندین جشنواره فیلم از جمله جشنواره فیلم ونیز و جشنواره کن عضو هیئت داوران بوده است.

او به دلیل مشارکت در هنر و فرهنگ، دریافت ستاره پیاده‌روی مشاهیر هالیوود در سال 2015 و انتخاب شدن به عنوان یکی از 100 فرد تأثیرگذار مجله تایم در جهان در سال 2018 شناخته شده است.

در سال 2019، پورتمن با اشاره به اینکه همه نامزدها مرد بودند، علیه عدم تنوع در نامزدهای بخش بهترین کارگردانی در جوایز گلدن گلوب صحبت کرد. او در مراسم اهدای جوایز شنلی پوشیده بود که نام کارگردان های زن روی آن گلدوزی شده بود.

پورتمن همچنین مادر دو فرزند، یک پسر و یک دختر است و علناً در مورد چالش های ایجاد تعادل بین مادری و حرفه خود صحبت کرده است.

پورتمن نویسنده ای با استعداد است و مقالاتی در نشریات مختلفی مانند هاروارد کریمسون، نیویورک تایمز و هافینگتون پست منتشر کرده است.

او از طرفداران ادبیات کلاسیک است و کتاب مورد علاقه اش «آنا کارنینا» نوشته لئو تولستوی است.

پورتمن زبان شناس ماهری است و از توانایی های زبانی خود در چندین فیلم از جمله «جکی» استفاده کرده است که در آن به زبان اسپانیایی روان صحبت می کرد.

او یک رقصنده ماهر است و سالها در کودکی در باله آموزش دیده است. او همچنین رقص مدرن را خوانده و به عنوان طراح رقص در چندین فیلم کار کرده است.

پورتمن یکی از طرفداران پر و پا قرص بیتلز است و حتی نام دخترش را بر اساس یکی از آهنگ‌های آن‌ها «هی جود» گذاشته است.

در سال 2017، پورتمن سخنرانی آغازین خود را در دانشگاه هاروارد ایراد کرد و در آن درباره اهمیت ریسک کردن و دفاع از باورهای خود صحبت کرد.

او از حامیان طولانی مدت FINCA International بوده است، یک سازمان غیرانتفاعی که خدمات مالی را به کارآفرینان کم درآمد در کشورهای در حال توسعه ارائه می دهد.

پورتمن همچنین مدافع دلایل محیطی است و در مورد اهمیت اقدام برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی صحبت کرده است.

او قرار است اولین کارگردانی خود را در یک فیلم سینمایی با درام آینده “روزهای رهاسازی” بر اساس رمانی از النا فرانته انجام دهد.

پورتمن چهار بار نامزد دریافت جوایز گلدن گلوب شده است و برنده دو جایزه شده است، یکی برای بازی در «قوی سیاه» و دیگری برای بازی در مینی سریال تلویزیونی «روزهای رها شدن».

پورتمن علاوه بر کار در فیلم، در چندین نمایش صحنه ای از جمله «خاطرات آن فرانک» در برادوی نیز حضور داشته است.

او یکی از بنیانگذاران شرکت تولید Handsomecharlie Films است که بر تولید فیلم هایی با شخصیت های زن قوی تمرکز دارد.

پورتمن در تعدادی از تلاش های بشردوستانه، از جمله همکاری با موسسه خیریه WE برای ارائه آموزش و آب پاک به کودکان در کشورهای در حال توسعه مشارکت داشته است.

او از حامیان صریح جنبش Time’s Up بوده است که هدف آن مبارزه با آزار و اذیت جنسی و تبعیض در محل کار است.

در سال 2020، پورتمن برای لباس اسکار خود، که شامل شنل دوزی شده با نام کارگردان های زن بود که در رده بهترین کارگردانی نادیده گرفته شده بودند، خبرساز شد.

او همچنین در چندین موضوع عدالت اجتماعی، از جمله سخنرانی علیه خشونت پلیس و بی عدالتی نژادی در پی قتل جورج فلوید، شرکت داشته است.

پورتمن یک روانشناس آموزش دیده است و ابراز علاقه کرده است که اگر بازیگر نبود، در این زمینه شغلی را دنبال کند.

او قرار است در فیلم آینده “The Fencer” بازی کند، یک درام بیوگرافی درباره یک شمشیرباز فنلاندی که در بازی های المپیک در حالی که با آشفتگی سیاسی در کشور خود روبرو بود، شرکت کرد.

پورتمن در طول سال ها با چندین سازمان بشردوستانه از جمله FINCA International، صندوق جهانی حیات وحش و سازمان مالی خرد Village Enterprise همکاری داشته است.

او در چندین دلیل زیست محیطی از جمله حمایت از انرژی های تجدیدپذیر و مخالفت با استفاده از محصولات حیوانی در مد نقش داشته است.

پورتمن همچنین در ترویج حقوق زنان و برابری جنسیتی مشارکت داشته و از منتقدان جدی عدم حضور زنان در هالیوود بوده است.

او در سال 2017 یک فیلم کوتاه به نام «ایو» را کارگردانی کرد که در آن اولیویا مان نقش آفرینی کرد و گروهی عمدتاً زن حضور داشتند.

پورتمن پیانیست ماهری است و در کودکی این ساز را آموخته است. او همچنین نواختن گیتار را آموخته و چندین موسیقی متن فیلم را اجرا کرده است.

او به چندین زبان از جمله عبری، فرانسوی و اسپانیایی مسلط است و از توانایی های زبانی خود در چندین فیلم خود استفاده کرده است.

پورتمن مادر دو فرزند، یک پسر و یک دختر است و از چالش های ایجاد تعادل بین مادری و حرفه اش صحبت کرده است.

او قرار است در فیلم آینده مارول “Thor: Love and Thunder” بازی کند که در آن نقش شخصیت جین فاستر را بازی خواهد کرد که تبدیل به نسخه زن ثور می شود.

پورتمن از حامیان دیرینه حزب دمکرات بوده و در طول سال ها به چندین کمپین سیاسی کمک مالی کرده است.

پورتمن در چندین تلاش بشردوستانه مرتبط با آموزش شرکت داشته است. در سال 2004، او برنامه ای به نام بنیاد ناتالی پورتمن را آغاز کرد که به دختران کشورهای در حال توسعه کمک هزینه تحصیلی می دهد تا به آنها در ادامه تحصیل کمک کند.

او همچنین حامی حقوق حیوانات است و از سن 8 سالگی گیاهخوار بوده است. پورتمن با چندین سازمان حمایت از حیوانات از جمله PETA و Farm Sanctuary کار کرده است.

پورتمن علاوه بر فعالیت در سینما، در تئاتر نیز فعالیت داشته است، از جمله بازی در نمایش “مرغ دریایی” در پارک مرکزی نیویورک.

او یک مدافع سرسخت برای آگاهی از سلامت روان بوده است و علناً در مورد مبارزات خود با اضطراب صحبت کرده است.

پورتمن به دلیل مشارکت در هنر و فرهنگ، دریافت ستاره پیاده‌روی مشاهیر هالیوود در سال 2015 و انتخاب شدن به عنوان یکی از 100 فرد تأثیرگذار مجله تایم در جهان در سال 2018 شناخته شده است.

او از طرفداران پر و پا قرص مجموعه تلویزیونی «دفتر» است و گفته است که می‌تواند تمام قسمت‌ها را از حفظ نقل کند.

پورتمن همچنین در چندین سرمایه گذاری مرتبط با فناوری مشارکت داشته است. در سال 2020، او در استارت آپ اسرائیلی Aleph Farms سرمایه گذاری کرد که در حال کار بر روی توسعه گوشت آزمایشگاهی است.

او در طول دوران حرفه‌ای خود نامزد دریافت جایزه اسکار شده است، از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در فیلم «نزدیکتر» و بهترین بازیگر زن برای بازی در «جکی».

پورتمن قرار است در فیلم آینده «نقطه آبی کمرنگ» بازی کند، یک درام درباره فضانوردی که پس از یک ماموریت فضایی طولانی به زمین بازمی گردد.

زندگی شخصی ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن در مورد زندگی شخصی خود به عنوان فردی بسیار خصوصی شناخته شده است، اما آنچه می دانیم در اینجا آمده است:

او از سال 2012 با رقصنده و طراح رقص فرانسوی بنجامین میلپید ازدواج کرده است. این زوج در سال 2010 سر صحنه فیلم “Black Swan” با هم آشنا شدند و دارای دو فرزند هستند.

پورتمن در سال 2011 پسرشان الف و دخترشان آمالیا را در سال 2017 به دنیا آورد.

خانواده زمان خود را بین ایالات متحده و فرانسه تقسیم کرده اند، جایی که میلپید مدیر باله اپرای پاریس است.

پورتمن درباره چالش‌های ایجاد تعادل بین مادری و حرفه‌اش صحبت کرده است و می‌گوید که او اغلب فرزندانش را با خود می‌آورد و سعی می‌کند برنامه کاری‌اش را تا حد امکان انعطاف‌پذیر کند.

پورتمن در اوقات فراغت خود از خواندن، تمرین یوگا و گذراندن وقت در فضای باز لذت می برد.

بهترین فیلم های ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن حرفه ای پربار در سینما داشته است و در بسیاری از فیلم های تحسین شده و محبوب ظاهر شده است. در اینجا برخی از برجسته ترین فیلم های او آورده شده است:

“قوی سیاه” (2010): پورتمن برای بازی در این تریلر روانشناختی درباره بالرینی که شروع به از دست دادن ارتباط با واقعیت می کند، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد.

«V for Vendetta» (2006): در این تریلر دیستوپیایی، پورتمن نقش زن جوانی را بازی می‌کند که با یک آنارشیست مرموز درگیر می‌شود که ماسک گای فاکس بر چهره دارد.

“لئون: حرفه ای” (1994): پورتمن اولین فیلم خود را در این اکشن مهیج با بازی در نقش یک دختر جوان که با یک قاتل با بازی ژان رنو دوست می شود، انجام داد.

“Closer” (2004): در این درام درباره عشق و خیانت، پورتمن نقش یک رقصنده برهنه را بازی می کند که با دو مرد متفاوت درگیر می شود.

“Garden State” (2004): در این فیلم مستقل، پورتمن نقش یک زن جوان دمدمی را بازی می کند که به یک بازیگر مبارز با بازی زک براف کمک می کند راه خود را پیدا کند.

«جکی» (2016): پورتمن در این درام زندگی‌نامه‌ای، بانوی اول سابق ژاکلین کندی را پس از ترور همسرش به تصویر می‌کشد.

«نابودی» (2018): در این تریلر علمی تخیلی، پورتمن نقش یک زیست شناس را بازی می کند که تیمی را به یک منطقه فاجعه زیست محیطی مرموز هدایت می کند.

“حرفه ای” (1994): پورتمن در اولین نقش سینمایی خود نقش دختر جوانی را بازی می کند که با یک قاتل دوست می شود و یاد می گیرد که چگونه از خود محافظت کند.

“جنگ ستارگان: اپیزود اول – تهدید شبح” (1999): پورتمن نقش ملکه آمیدالا را در این پیش درآمد جنگ ستارگان بازی کرد که او را به مخاطبان بیشتری معرفی کرد.

اینها تنها چند نمونه از آثار چشمگیر ناتالی پورتمن هستند. او همچنین در بسیاری از فیلم‌های تحسین‌شده دیگر از جمله «دارجیلینگ لیمیتد»، «ثور» و «نزدیک‌تر» ظاهر شده است.